My Oscar Ceremony/Red Carpet Outfit

Click images to enlarge -  Κάντε click στις εικόνες, για μεγέθυνση.

Jimmy Choo Lauren Diamante &Suede Sandals

Azzaro Leoni Crystal-Embellished Silk Gown

Laurent Gandini  Sterling Silver  Bracelet

Alexander McQueen Swarofski Crystal Box

 














(photos taken from net-a-porter.com & matchesfashion.com)

Lino Ventura (1919-1987): "Old School" Tough Guy

Written by GUS

    Τον Lino Ventura τον ξαναθυμήθηκα πρόσφατα, όταν άκουσα ένα μουσικό κομμάτι με τίτλο το όνομά του, από τους Stereophonic Space Sound Unlimited .

    O αγαπητός ηθοποιός, αν και Ιταλός, μετατράπηκε σε έναν από τους δημοφιλέστερους stars της Γαλλίας στις δεκαετίες του `50, `60, `70, αλλά και του `80 και χαρακτηριστικό των ρόλων του υπήρξε ότι έπαιζε πάντα τον σκληρό, της παλιάς όμως σχολής, αυτής που σπανίζει πλέον στους ρόλους του σύγχρονου σινεμά: Αρσενικό παλαιάς κοπής, σκληρό καρύδι αλλά και gentleman, προστατευτικός με τις γυναίκες, τα παιδιά και τους αδύναμους, αλλά ταυτόχρονα ανελέητος με όσους κυνηγούσε ή τον κυνηγούσαν, πιστός στις υποσχέσεις του και με ισχυρό κώδικα τιμής, σε μια εποχή που δεν είχε εφευρεθεί καν ο όρος "πολιτικά ορθός". Με αυτά τα χαρακτηριστικά έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό των πολυάριθμων ταινιών του, από όποια πλευρά του νόμου κι αν βρισκόταν ο ρόλος του, είτε ήταν αυτός του αστυνομικού επιθεωρητή στο πλευρό του νόμου είτε του κακοποιού ή του μαφιόζου.

    Ο γεννημένος το 1919 Lino Ventura εγκατέλειψε το σχολείο στην ηλικία των ...8 ετών (!) και δοκίμασε πάσης φύσεως δουλειές, μέχρι να διακριθεί ως πανευρωπαϊκός πρωταθλητής ελληνορωμαϊκής πάλης το 1950. Ένας τραυματισμός τον ανάγκασε να δοκιμάσει την τύχη του στο σινεμά κι από τότε γνώρισε την αγάπη του κοινού παίζοντας σε πάνω από 75 ταινίες, μαζί με άλλους stars της εποχής του, όπως τον Alain Delon, τον Jean-Paul Belmondo, τον Richard Burton, τον Jean Gabin, τη Simone Signoret, τη Romy Schneider, συνεργαζόμενος με κορυφαίους ευρωπαίους σκηνοθέτες όπως τον Louis Malle και τον Vittorio De Sica.

     Έφυγε από τη ζωή στα 68 του χρόνια, με την εικόνα του old school σκληρού αρσενικού, όμως στην πραγματικότητα υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος με ευαισθησίες, που έχοντας ο ίδιος ένα παιδί με αναπηρία, ίδρυσε ήδη από το 1966 ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες.

    Στο παρακάτω βίντεο, δικής μου επιμέλειας, έχω μοντάρει σκηνές από ταινίες του Lino Ventura, επενδεδυμένες με το υπέροχο και τόσο ταιριαστό μουσικό κομμάτι των Stereophonic Space Sound Unlimited, που αποτέλεσε και την έμπνευσή μου.

    Ά, και κάτι τελευταίο: δεν πιστεύω να αναρωτιέστε ακόμη ποιός θα μπορούσε εύκολα να δείρει τον ...Chuck Norris, σύμφωνα με τον μύθο που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στο Internet. Αν δεν έχετε παρακολουθήσει ταινία με τον Lino Ventura, τότε δείτε το παρακάτω video αφιέρωμα σε αυτόν και θα καταλάβετε τι εννοώ...

 (photo taken from allocine.fr)

Pre-wedding Gift

  

     θα ήθελα να μοιραστώ μια ιδέα για δώρο που μπορεί να χαρακτηριστεί "προ-γαμήλιο", σε φίλη σας που σχεδιάζει το γάμο της. Eίναι ένα σημειωματάριο Smythson διαχωρισμένο σε κατηγορίες που βοηθάει στην οργάνωση του γάμου και στην καταγραφή όλων αυτών που πρέπει να τακτοποιηθούν ώστε να αποφευχθεί το άγχος της τελευταίας στιγμής.

     Η αλήθεια είναι ότι μια παρόμοια έκδοση άλλης εταιρίας είχε αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη πριν χρόνια σε εμένα και ήταν δώρο από τον αδερφό μου...

(photo taken from smythson.com)

Fleetwood Mac VS Massive Attack: A Brat Production

    Μια "μόδα" που έχει επανακάμψει στη μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια είναι τα "mashups": μίξεις δηλαδή δυο τραγουδιών, με τη μουσική του ενός και τα φωνητικά του άλλου. Το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι απογοητευτικό, αφού συνήθως προκύπτει ένα μουσικό τερατούργημα, ένας μικρός μουσικός "Φρανκενστάιν". Φυσικά, κάθε κανόνας έχει πάντα τις εξαιρέσεις του: οι απόπειρες κάποιων DJs ή μουσικών παραγωγών καταλήγουν σε επιτυχημένες μίξεις τραγουδιών, που εκπλήσσουν ευχάριστα, ίσως επειδή γίνονται με σεβασμό στο αρχικό υλικό.

    Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο πολυπράγμων κος BRAT Productions, κατά κόσμον Daniel Barassi, μουσικός/ραδιοφωνικός παραγωγός, υπεύθυνος  του site των Depeche Mode, video editor κλπ. Τα δικά του mashups  ξεχωρίζουν, ως τεχνικά άρτιες επαγγελματικές παραγωγές, το αποτέλεσμα των οποίων ακούγεται σαν ένα νέο αυτόνομο κομμάτι.

    Στο παρακάτω video ενώνονται τα φωνητικά του "Rhiannon" των Fleetwood Mac με τη μουσική του "Teardrop" των Massive Attack, ενώ το videoclip έχει επενδυθεί με σκηνές από την ταινία του Χίτσκοκ "Vertigo", σε μια συνολικά ενδιαφέρουσα έμπνευση.

     Ακόμη κι αν δεν σας ικανοποιήσει το μουσικό mashup, σίγουρα θα σας ιντριγκάρει το video...

       Enjoy...

Massive Attack vs Fleetwood Mac - "Rhiannon's Teardrop" (BRAT Mashup) from Daniel Barassi on Vimeo.

(photo taken from culturebully.com)

An English (It)Girl in NY

   H Βρετανίδα Plum Sykes, πρώην αρθρογράφος της Αγγλικής και Αμερικανικής Vogue και νυν συγγραφέας, είναι γνωστή φιγούρα της κοινωνικής ζωής της Νέας Υόρκης. Οι εμφανίσεις της είναι πάντοτε κομψές και προσεγμένες.

  Ο συγγραφικός τρόπος γραφής της θυμίζει  την Candace Bushnell, δημιουργό του Sex And The City. Στον γάμο της τo 2005 με τον Βρετανό επιχειρηματία Τoby Rowlan φόρεσε μια καταπληκτική δημιουργία του οίκου Alexander McQueen (του οποίου υπήρξε και μούσα) που συζητήθηκε πολύ και δεν είναι λίγοι οι  δημοσιογράφοι μόδας που υποστηρίζουν ότι ενέπνευσε την Kate Middleton  ως προς την επιλογή του οίκου που θα σχεδίαζε το νυφικό της,  στον πρόσφατο Βρετανικό πριγκιπικό γάμο.
 

(photos taken from: rdjour.com&vogue.com)

The Safest House In The World

     Ένα είναι σίγουρο γι`αυτό το σπίτι: πριν την κατασκευή του οι ιδιοκτήτες του ήταν παρανοϊκά ανασφαλείς. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί κάποιος μπορεί να ξοδέψει ποσά πολλαπλάσια από αυτά που απαιτούνται για την ολοκλήρωση ενός όχι μόνο εντυπωσιακού σπιτιού, αλλά ενός οικήματος που μετατρέπεται σε πολεμικό ή πυρηνικό καταφύγιο, αφού έχει επιπλέον τις τεχνικές δυνατότητες ώστε...

Truman Capote`s Party of the Century

          Χαρακτηρίστηκε ο διασημότερο πάρτυ του αιώνα!!! 

      Οικοδεσπότης του ο Truman Capote, διάσημος δημοσιογράφος και συγγραφέας, οραματίστηκε μια  κοσμική χοροεσπερίδα επικών διαστάσεων, για να γιορτάσει την μεγάλη επιτυχία του βιβλίου του "Εν Ψυχρώ", το 1966. Το πολυδάπανο γεγονός πραγματοποιήθηκε στην πιο ωραία αίθουσα χορού της εποχής στη Νέα Υόρκη, στο Plaza Hotel. Τη λίστα τη δούλευε επί μήνες κρατώντας σημειώσεις σε 2 σημειωματάρια, ένα λευκό και ένα μαύρο. Λευκό και μαύρο ήταν άλλωστε  και το dress code που αναφέρονταν στις προσκλήσεις που ήταν τυπωμένες από το Tiffany & Co. Απαίτησε από τους πολυφωτογραφημένους φίλους του να κρύψουν τα αναγνωρίσιμα πρόσωπά τους πίσω από μάσκες, προκειμένου να τους "απογυμνώσει" από τη διασημότητά τους.

      H ιδέα του ήταν να προσκαλέσει τους διασημότερους ανθρώπους της εποχής, περιορίζοντας όμως τη λίστα των καλεσμένων στα 500 επιφανέστερα άτομα. Γνώστης της νοοτροπίας και της ματαιοδοξίας των κοσμικών, την οποία συχνά κατέγραφε στα άρθρα και στα έργα του, οργάνωσε ένα event που έγινε talk of the town, καθώς όποιος ήταν ή νόμιζε ότι ήταν "κάποιος" έπρεπε να είναι αποδέκτης της πολύτιμης πρόσκλησης, που εξισώθηκε με την απόλυτη κοινωνική επικύρωση, οδηγώντας αρκετούς ακόμη και σε δωροδοκίες ή απειλές.

       Η τελική λίστα των καλεσμένων κατέληξε ως ένα εκπληκτικά εκλεκτικό μείγμα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβάνοντας φίλους, αλλά και ανταγωνιστές, κοσμικούς, είδωλα του Hollywood, καλλιτέχνες, συγγραφείς και λογοτέχνες, εκπροσώπους της πολιτικής ελίτ, αλλά ακόμη και το θυρωρό του Tr. Capote, καθώς και τον χειριστής του ασανσέρ του.

       Λέγεται ότι με αυτό το πάρτυ o Truman  Capote κάλεσε 500 "φίλους", αλλά έκανε 15.000 εχθρούς...

She Gives Me Love - The Godfathers

     Τους Godfathers τους απολαύσαμε live σε συναυλία που έδωσαν στην πόλη μας πέρυσι τον Νοέμβριο. To θρυλικό συγκρότημα, αν και ποτέ δεν αναγνωρίστηκε όσο πραγματικά του άξιζε, αποτελεί ένα κομμάτι της ζωντανής ιστορίας του rock `n roll για πάνω από 25 χρόνια. Εκτός από τις γνωστές τους επιτυχίες, όπως τα "She gives me love", "Birth, School, Work, Death", "I want everything", "Unreal World", το ρεπερτόριό τους προσφέρει αρκετές ευχάριστες εκπλήξεις σε όποιον κάνει τον κόπο να αναζητήσει τη δισκογραφία τους. 

     Μας έδωσαν μια παραπάνω από ικανοποιητική εμφάνιση, δυναμική και κυρίως έντιμη, σεβόμενοι το  παρελθόν τους απέναντι σε ένα κοινό, του οποίου η προσέλευση όμως θα έπρεπε να ήταν πολύ μεγαλύτερη.

     Enjoy...

Movie of the Week: "The Party", 1968

         Για εμάς είναι απλά η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών.

    Η ταινία "The Party" (1968) του Blake Edwards περιγράφει την κατά λάθος συμμετοχή σε πάρτυ της "υψηλής κοινωνίας" του Peter Sellers, που υποδύεται τον αποτυχημένο Ινδό ηθοποιό και απίστευτο γκαφατζή Hrundi Bakshi, βαμμένο με camel (!!!) και με χαρακτηριστική προφορά που πέρασε στην ιστορία του κινηματογράφου. Σε μια βραδιά ατυχών συμπτώσεων, όλοι τον αποφεύγουν, αλλά αυτός πάντοτε καταφέρνει να βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων του  χολιγουντιανού πάρτυ, καταστρέφοντας στο πέρασμά του πίνακες μεγάλης αξίας, συμπαρασύροντας τους καλεσμένους σε ακραίες συμπεριφορές και με αφέλεια οδηγώντας το πάρτυ σε παρεκτροπή άνευ προηγουμένου. 

    Όλα τα παραπάνω διαδραματίζονται μέσα σε μια swinging sixties ατμόσφαιρα της εποχής που αποτυπώνεται τόσο στο εξαιρετικό design του χώρου, στη μουσική επένδυση του Henry Mancini, στις ενδυματολογικές επιλογές, αλλά και σε κάθε στοιχείο της ταινίας, όπως το αξέχαστο cabrio τρίκυκλο αυτοκίνητο, μάρκας Morgan, που οδηγεί o Peter Sellers και έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση...

    Μια κλασσική κωμωδία παρανοϊκών καταστάσεων και ένα ρεσιτάλ ερμηνείας του πρωταγωνιστή, που προκαλεί αβίαστα το γέλιο, στο πνεύμα των σπαρταριστών ταινιών του "Ροζ Πάνθηρα". 

      Την έχουμε δει αμέτρητες φορές, τόσο σε video/dvd, όσο και σε σινεμά, με αποκορύφωμα την  αξέχαστη βραδιά της προβολής της το 1997 στο "Σινέ Θησείον", το ιστορικότερο θερινό σινεμά της Αθήνας, στο οποίο γίνεται αναφορά σε άλλη ανάρτηση του blog (εδώ). Πάντοτε όμως ψάχνουμε ευκαιρία για να την ξαναδούμε...

      Αν δε σας πείσαμε, δείτε το απόσπασμα της ταινίας που ακολουθεί και κρίνετε μόνοι σας...

(Photo taken from allstarpics.net)

Cine Thisio: The World`s Best Movie Theater!

   Εμείς το ξέραμε, τώρα επιβεβαιώνεται και επισήμως από το CNN:  Ο θερινός κινηματογράφος "ΘΗΣΕΙΟΝ" έχει επιλεγεί ως το κορυφαίο σινεμά παγκοσμίως, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας εδώ! 

    Στη λίστα του CNN με τους 10 καλύτερους κινηματογράφους στον κόσμο, το "Σινέ Θησείον", με όπλα του τη μεγαλοπρεπή θέα στην Ακρόπολη, την ιστορία του ως το παλαιότερο θερινό σινεμά της Αθήνας και τη θέση του σε μια από τις ομορφότερες γειτονιές της πρωτεύουσας, νίκησε κατά κράτος τις πολυτέλειες των διαφόρων multiplex, τις υπερσύγχρονες ακουστικές των μοντέρνων αιθουσών και τις ανέσεις των σούπερ-εργονομικών καθισμάτων.

    Ήταν η σταθερή προσωπική μας προτίμηση στα Αθηναϊκά ραντεβού μας με τον άντρα μου, όταν τον επισκεπτόμουν από τη Θεσσαλονίκη, σε κάθε ευκαιρία, εκτός της βραδιάς της αυγουστιάτικης πανσελήνου, όταν και γινόταν το αδιαχώρητο, μια και όλοι οι Αθηναίοι είχαν ταυτόχρονα την ίδια "πρωτότυπη ρομαντική" ιδέα...

    Η τελευταία ταινία που είδαμε εκεί ήταν "Το Πάρτυ" με τον Peter Sellers, λεπτομέρειες για την οποία μπορείτε να διαβάσετε σε άλλη ανάρτησή, κάνοντας click εδώ...

(photo taken from www.cine-thisio.gr)

(Bath)Room With A View

    Η πρώτη σκέψη στη θέα αυτής της φωτογραφίας ήταν ο υπολογισμός του  μέσου όρου διάρκειας ενός  αφρόλουτρου...Στην προκειμένη βέβαια, εγώ έμεινα με τους υπολογισμούς και οι ιδιοκτήτες με τη χαρά της απόλαυσης...Καλημέρα...

(http://www.soderbergagentur.com/photographers/daniel-hertzell/#daniel-hertzell-235)

The Catcher In The Rye

 Written by  GUS

J. D. Salinger`s "The Catcher in the Rye", Penguin Modern Classics, 1980 edition.

       Ένας από τους δημοφιλέστερους ήρωες της παγκόσμιας λογοτεχνίας του 20ου αιώνα, ο Χόλντεν Χόλφιλντ, άξιος συνεχιστής της παράδοσης του ΄"Χακλμπέρι Φιν" του Μαρκ Τουέϊν, σε μια διάσημη ιστορία μύησης και ενηλικίωσης και ένα βιβλίο-φαινόμενο της νεανικής κουλτούρας.

     "Ο Φύλακας της Σίκαλης" ("The Catcher In The Rye") γράφτηκε από τον Τζ. Ντ. Σάλιντζερ και πρωτοεκδόθηκε το 1951. Από τότε μέχρι και σήμερα παραμένει μια αξεπέραστη ιστορία εφηβικής επανάστασης. Kάθε χρόνο πωλούνται περί τα 250.000 αντίτυπα και συνολικά έχουν πωληθεί πάνω από 65.000.000 βιβλία.

       Πρώτη φορά το διάβασα στην πρωτότυπη αγγλική έκδοση σε ηλικία 13 ετών (Penguin Modern Classics, έκδοση 1980) και ήταν το βιβλίο που σημάδεψε τα εφηβικά μου όνειρα.

         Τιμή αγοράς: 150 δραχμές...

         Δωρίστε το οπωσδήποτε, πρώτα όμως στον εαυτό σας...

 (photo owned by rounduptheusualsuspects.blogspot.com)

TOP-3 "FOLLOW-THE-MONEY" ACTORS

      Η οικονομική κρίση δε δημιουργεί ανασφάλειες μόνο στους μη έχοντες, αλλά και στους δεν-ξέρουν-τι-κατέχοντες. Και κατά κύριο λόγο, αυτό ισχύει και στον κόσμο της showbiz. 

     Πάρτε για παράδειγμα 3 κορυφαίους σύγχρονους ηθοποιούς, που έχουν αφήσει κατά μέρος εδώ και χρόνια τις "καλλιτεχνικές" ή "εναλλακτικές" επιλογές, αυτές, δηλαδή που δίνουν διακρίσεις και βραβεία, και έχουν "βουτήξει" χωρίς ενοχές στις "σίγουρες" αρπαχτές, ταινίες δηλαδή, χωρίς κανένα καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, κολυμπώντας στα εξασφαλισμένα έσοδα του box office.

     Tι εννοώ; Ακολουθεί το TOP-3 των ηθοποιών που έχουν θυσιάσει την τέχνη, στο βωμό του χρήματος...

Νο 3: JOHNNY DEPP

BEFORE

AFTER

    

       Ο ταλαντούχος και γοητευτικός Johnny Depp, που έκανε αίσθηση στο ξεκίνημά του υπό τις οδηγίες καλλιτεχνικά καταξιωμένων σκηνοθετών όπως ο Tim Burton, ο Emir Kusturica ή ο Jim Jarmusch και διακρίθηκε με εναλλακτικούς ρόλους, όπως στο "Arizona Dream", στο "Ed Wood", στο "Dead Man", αλλά ακόμη και στον "Ψαλιδοχέρη", στο "Donnie Brasco" και στο "Chocolat", κατέληξε να παριστάνει τον ...πειρατή της Καραϊβικής 24 ώρες το 24ωρο!

         Ανακάλυψε από το 2003 τη...

Pretty In Pink!

Click images to enlarge - Κάντε click στις εικόνες, για μεγέθυνση.

MICHAEL Michael Kors Berkley

Max Mara Studio Ovidio Dress

Marc Marc Jacobs Heart Brass Necklace

Tory Burch Amanda

(photos taken from: matchesfashion.com,toryburch.com&net-a-porter.com)

All in my mind (II): Take Cover!

 Written by  GUS

   UPDATED: After "Around the world in 12 songs", the 1st collection of the blog`s music column entitled "All in my mind", it`s time for my 2nd monthly fictional music collection, this time with the title "Take Cover!".

   I have to remind you that "...in this blog`s music column a fictional collection is offered, with its cover, fully conceived by me, not for downloading but only for listening (and that`s why it`s entitled "All in my mind"!!!), in the form of a playlist, through the Grooveshark player.

   The speed of transitions from song to song or any "crashes" depend on the speed of your internet connection....".

Take Cover! 

   The theme of the 2nd collection of this column  is covers of favourite songs and consists of 16 songs.

You just hit the "play" button and enjoy.

                                                                               

          Μετά τo "Around the world in 12 songs", την 1η μουσική συλλογή της στήλης του blog με τον τίτλο "All in my mind", ήρθε η ώρα για τη 2η μηνιαία κατά φαντασίαν μουσική συλλογή μου, με τίτλο αυτή τη φορά: "Take Cover!".

      Θυμίζω ότι: "...σε αυτή τη στήλη προτείνεται μια πλήρης κατά φαντασίαν συλλογή, με το εξώφυλλό της, εξ ολοκλήρου έμπνευσής μου, χωρίς όμως να προσφέρεται για downloading, αλλά μόνο για ακρόαση (γι` αυτό εξάλλου και η στήλη ονομάζεται "All in my mind"!!!), με τη μορφή μιας playlist, μέσω του player του Grooveshark. 
   Η ταχύτητα εναλλαγής των τραγουδιών ή τυχόν "κολλήματα" θα εξαρτώνται από την ταχύτητα της σύνδεσής σας."

Take Cover!

   Η 2η συλλογή της στήλης, έχει ως θέμα διασκευές αγαπημένων τραγουδιών (covers) και περιλαμβάνει 16 τραγούδια.

Εσείς απλά πατήστε το play και απολαύστε.

     Playlist

1. "So Alive" - BETTER THAN EZRA  (Love & Rockets cover)
2. "China Girl" - JAMES  (Iggy Pop cover)
3. "Call Me" - FRANZ FERDINAND  (Blondie cover)
4. "Blister In The Sun" - NOUVELLE VAGUE  (Violent Femmes cover)
5. "Who Loves The Sun" - SHELLEYAN ORPHAN (Velvet Underground cover)
6. "Initials B.B." - MICK HARVEY (with ANITA LANE) (Serge Gainsbourg cover)
7. "Motorhead" - CORDUROY  (Motorhead cover)
8. "En Balade Avec Les Playboys" - LES PLAYBOYS  (Fleshtones cover)
9. "Cinderella" - FUZZTONES (The Sonics cover)
10. "Drive My Car" - THE HOT RATS  (Beatles cover)
11. "(Love Is Like a) Heat Wave" - THE JAM (Martha and the Vandellas cover)
12. "Mercy" - THE THIRD DEGREE (Duffy cover)
13. "Whole Lotta Love" - GOLDBUG (Led Zeppelin cover) 
14. "To Love Somebody" GALLON DRUNK (Bee Gees cover)
15. "We Have All The Time In The World" - FUN LOVING CRIMINALS (Louis Armstrong cover)
16. "Space Oddity" - William Shatner (David Bowie cover)

A Gentleman`s Outfit

Click images to enlarge -  Κάντε click στις εικόνες, για μεγέθυνση.

CANALI Classic Cotton Shirt

PAUL SMITH The Floral Pin- Dot Suit

PAUL SMITH Slim Ribbed Silk Tie

GRENSON Gzero 001-01 Oxford Shoes

 (photos taken from:matchesfashion.com,mrporter.com)

The Guitar Hero!

      Όσοι με γνωρίζετε ξέρετε ότι οι Stone Roses είναι το συγκρότημα που αγαπώ περισσότερο. Σήμερα όμως δε θα κάνω καμία αναφορά σε αυτούς.

      Κι αυτό διότι  μου έχει προκαλέσει μεγάλο ενθουσιασμό με το εξαιρετικό ταλέντο και φυσικά με τις μουσικές του επιλογές ένα 8χρονο ονειρεμένο αγοράκι. Στο συγκεκριμένο video, ο "cool" μπόμπιρας George παίζει άψογα σε ηλεκτρική κιθάρα ενηλίκου το πολύ δύσκολο σε εκτέλεση κομμάτι των Stone Roses "Made of  Stone" από το παιδικό του κρεβάτι, ανάμεσα σε παρτιτούρες και ...κουκλάκια!!! Όσοι έχετε μουσικές γνώσεις και ακούσετε το solo θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ.

      Το παραπάνω video ανακαλύφθηκε τυχαία κατά τη διάρκεια αναζήτησης τραγουδιών των Stone Roses στο Youtube και μας άφησε κυριολεκτικά ά-φ-ω-ν-ο-υ-ς!!!

      Όσο υπάρχουν και εμφανίζονται τέτοια ταλέντα, τότε σίγουρα το rock `n roll  έχει ακόμη μέλλον.

ENJOY...PLEASE

"Little Black Dress" Returns Home...

      To διάσημο μαύρο μεταξωτό φόρεμα που φορέθηκε από την Audrey Hepburn στην ταινία "Breakfast at Tiffany`s" σχεδιάστηκε το 1961 στο ατελιέ του οίκου Givenchy, με βάση τις αναλογίες της ηθοποιού, που υπήρξε προσωπική φίλη και "μούσα" του σχεδιαστή.

     Το φόρεμα αυτό, μέσα από την ταινία μετατράπηκε σε ένα θρυλικό κομμάτι της μόδας και έμεινε γνωστό στην ιστορία ως "το μικρό μαύρο φόρεμα". Απλό και υπέρκομψο, ενσαρκώνει απόλυτα το πνεύμα του Givenchy.

   To 2006 δημοπρατήθηκε από τον οίκο Christie`s και αγοράστηκε από τον οίκο Givenchy, σηματοδοτώντας την επιστροφή του μετά από 45 χρόνια στον τόπο δημιουργίας του.

(photo taken from imdb.com)

The Fanzine Experience

      Μικρότερη έγραφα σε fanzines ως ''επίτιμο'' μέλος... Ήμουν κάτι σαν ανταποκρίτρια από το Βορρά. Οι φίλοι που είχαν την έμπνευση να δημιουργήσουν την ερασιτεχνική εφημερίδα έμεναν στην Αθήνα κι εγώ τότε Θεσσαλονίκη. Οι σπουδές μας ήταν σε παρεμφερή αντικείμενα και η αγάπη μας για τη μουσική,  την τέχνη και τον κινηματογράφο μεγάλη. 

      Η πρώτη μου αποστολή ήταν να γράψω για το 37o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Προσκλήσεις (διπλές παρακαλώ) μου είχε εξασφαλίσει ο φίλος μου Π., που γνώριζε έναν εκ των διοργανωτών. Είχα αποφασίσει στο ''άρθρο'' μου να μεταφέρω το κλίμα του Φεστιβάλ, κάποιες ξεχωριστές παρουσίες από τους συμμετέχοντες, κάποιες ηχηρές απουσίες και φυσικά να γράψω ποια διαγωνιζόμενη ταινία κατά την γνώμη μου ήταν η καλύτερη. 

      Ήταν μια τρελή εβδομάδα. Είχα τέτοιο ενθουσιασμό που αποστήθισα όλο το πρόγραμμα, μέχρι και τα ψιλά γράμματα, παρακολουθούσα όλες τις εκπομπές στα τοπικά κανάλια, άκουγα συγκεκριμένες εκπομπές στο ραδιόφωνο που ήξερα ότι θα έκαναν αναφορές στο γεγονός που η Θεσσαλονίκη τιμούσε και φυσικά πήρα μαζί μου για να με συνοδεύσουν στα ...8ωρα ρεπορτάζ, εναλλάξ όλους τους φίλους που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον. Α, και μέσα στην τσάντα μου είχα κι ένα μικρό μπλοκάκι για να κρατάω σημειώσεις. Τόσο ...επαγγελματίας. Πρέπει βέβαια να εξομολογηθώ ότι στις ταινίες που δε μου άρεσαν ιδιαίτερα καθυστερούσα λίγο περισσότερο στο φουαγιέ. Μάλλον όχι και τόσο επαγγελματίας τελικά....

       Επιπλέον, το άρθρο συνοδευόταν από προοπτικό σχέδιο του χώρου που φιλοξενούσε το Φεστιβάλ, για να κάνω επίδειξη του γνωστικού αντικειμένου μου. Μετά από τα παραπάνω, οι εμπνευστές του fanzine πολύ εκτίμησαν την προσπάθεια μου και μου έδωσαν  το ελεύθερο να γράφω για όποιο θέμα ήταν της αρεσκείας μου.

     Όλα αυτά συνέβησαν πριν πολλά χρόνια, πάνω από 15. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα  να κάνω εντύπωση στον άντρα μου, που θα το διάβαζε και γι` αυτό έβαλα με το παραπάνω τα δυνατά μου. 

       Δυστυχώς, όσο και αν έψαξα, δε μπόρεσα να βρω κανένα από εκείνα τα τεύχη...

Sharp Dressed Man

       Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω  μια προσωπική μου αδυναμία ως προς το dress code: τον κο Νick Wooster.

    Στα χρόνια που παρακολουθώ τη μόδα και τους ανθρώπους πίσω από αυτή, έχω καταλήξει ότι κάποιοι είναι εξαιρετικά δημιουργικοί ενδυματολογικά. Πάρτε για παράδειγμα τον Nick Wooster που διευθύνει το τμήμα αντρικής μόδας του Βergdorf Goodman, ενός από τα κορυφαία καταστήματα ειδών πολυτελείας στη 5th Avenue της Νέα Υόρκης και είναι ένας από τους πιο εμπνευσμένους και καλοντυμένους εν ζωή άντρες,

     Στον Nick Wooster μου αρέσει ο συνδυασμός κομψότητας, αρρενωπότητας και ανεπιτήδευτης προσωπικής έκφρασης.

(photos taken from:flickr.com,carimponglovesyou.blogspot.com & tublr.com)

Late Night Tales

      Πρόσφατα o GUS και εγώ ανακαλύψαμε μια σειρά μουσικών συλλογών με τον τίτλο "Late night tales", την οποία το περιοδικό GQ έχει χαρακτηρίσει ως την "Rolls Royce των συλλογών". Πρόκειται για συλλογές τραγουδιών που ξεκίνησαν να κυκλοφορούν το 2001, στις οποίες καλούνται γνωστοί μουσικοί, συγκροτήματα και DJs να επιλέξουν αγαπημένους τους καλλιτέχνες, να διασκευάσουν αγαπημένα τους τραγούδια ή να κάνουν remix σε κάποια από αυτά.

     Η σειρά αριθμεί πλέον τις 27 συλλογές, τις οποίες έχουν επιλέξει, ανάμεσα σε άλλους, οι Flaming Stars, οι Air, οι Belle & Sebastian, οι Arctic Monkeys, οι Nouvelle Vague, οι Sly & Robbie, οι MGMT, ο Jamiroquai, o Fatboy Slim κ.α. Στις επιλογές τους αποκαλύπτουν τους καλλιτέχνες που τους έχουν εμπνεύσει και κάποιες tracklists είναι αναπάντεχα ανατρεπτικές. Κάθε συλλογή αποτελεί μια πραγματική αποκάλυψη και μια ιδανική επιλογή για ένα νυχτερινό μουσικό ταξίδι, καλύπτοντας ένα ευρύτατο φάσμα μουσικών ακουσμάτων, από funky beats και ατμοσφαιρικές jazzy επιλογές, μέχρι rock, new wave και pop.

(photo taken from  latenighttales.co.uk)

Everyday luxury

 

Μια μικρή καθημερινή πολυτέλεια...Καφές espresso σε ωραίο design...

(photo taken from alessi.com)

Living in the sky

    Μία ασύλληπτη δημιουργία από το αρχιτεκτονικό γραφείο ''studio RHE'', στο Notting Hill. Ένα penthouse κατασκευασμένο το 2007 με...

Simon de Pury: "Mick Jagger" of modern art auctions

   Tον έχουν αποκαλέσει "Mick Jagger" των δημοπρασιών τέχνης, "άνθρωπο με το χρυσό σφυρί" και "βαρώνο" των εμπόρων τέχνης. Αν ήταν κάποιος να παίξει το ρόλο του στο σινεμά, αυτός σίγουρα θα ήταν ο Jeremy Irons. Προς το παρόν, σε διάφορες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές  παραγωγές συνηθίζει να παίζει ο ίδιος τον εαυτό του!

    Ο Ελβετός Simon de Pury θεωρείται ο κορυφαίος σύγχρονος δημοπράτης και φέρει τον τίτλο του βαρώνου στην πραγματικότητα. Έχει έναν μοναδικό τρόπο να δημιουργεί φρενίτιδα γύρω από τις δημοπρασίες που οργανώνει και  να πολλαπλασιάζει την αξία των αντικειμένων σύγχρονης τέχνης που δημοπρατεί. Είναι υπεύθυνος για την πώληση ενός Picasso αντί του ποσού των 29 εκατ. δολλαρίων, τη στιγμή που η αξία του είχε εκτιμηθεί γύρω στα 12 εκατ., ενώ κατά την μεταπώλησή του η τιμή πλέον ξεκινά από τα 40 εκατ. Έχει βγάλει δημοπρασία για 7 συνεχόμενες ώρες βασιζόμενος  μόνο σε ένα σοκολατένιο Kit-Kat, ένω μπορεί να διευθύνει δημοπρασίες σε άψογα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Ρώσικα.

    Ο 60χρονος έμπορος έργων τέχνης, που θήτευσε για 23 χρόνια στο διάσημο οίκο δημοπρασιών Sotheby`s, από το 1997 διατηρεί τον δικό του οίκο με την ονομασία πλέον "Phillips de Pury &Company" και προσπαθεί να μπει σφήνα ανάμεσα στα δυο μεγαθήρια του χώρου, το δίπολο Sotheby`s - Christie`s. 

    Η ζωή του μοιράζεται ανάμεσα σε Τόκιο, Λονδίνο, Μοντε Κάρλο και Νέα Υόρκη, έχει ήδη δυο γάμους στο ενεργητικό του και αναρίθμητες προηγούμενες σχέσεις με "κοσμικές" κυρίες.

    Έχει κάνει τρόπο ζωής την αγαπημένη του φράση: "Be bold. Be Brave. Be amazing!"

 (photo taken from gq-magazine.co.uk)

Windowshopping for a friend

Click images to enlarge - Κάντε click στις εικόνες, για μεγέθυνση.

PART 1: Evening outfit

CHRISTIAN LOUBOUTIN Nuria Animal- Print Sandals

FREDA Tara Top

CARVEN Cotton Gabardine Skirt

KENNETH JAY LANE Chain Necklace

TORY BURCH Straw Turnlock Clutch

...for my friend Lambrini

 

PART 2: Morning outfit...

CHRISTIAN LOUBOUTIN Nuria Animal- Print Sandals

STELLA MCCARTNEY Estelle Blouse

A.P.C.Mid Rise Flared Jeans

YSL Roady Straw & Leather Bag

KATE SPADE Anchors Away Long Necklace

...for my friend Lambrini

(photos taken from: katespade.com,toryburch.com,net-a-porter.com&matchesfashion.com)

 

Movie of the week: "The Emerald Forest" (1985)

   Η ταινία "Το Σμαραγδένιο Δάσος" (The Emerald Forest, 1985) αναφέρεται στην ιστορία ενός Αμερικανού μηχανικού που αναλαμβάνει την επίβλεψη της κατασκευής ενός φράγματος στη Βραζιλία. Κατά τη διάρκεια των εργασιών ο γιος του απαγάγεται από μια άγνωστη φυλή ιθαγενών του Αμαζονίου και από εκεί ξεκινά η 10ετής προσπάθεια ανεύρεσής του στα βάθη του τροπικού δάσους, εκεί που δεν έχει ξαναβρεθεί οποιοσδήποτε προερχόμενος από τον δυτικό κόσμο.

   Ο σκηνοθέτης John Boorman ("Εξκάλιμπερ", "Ο ράφτης του Παναμά" κ.α.) εκφράζει με το δυνατότερο τρόπο τις οικολογικές του ανησυχίες πολλά χρόνια πριν η "οικολογική συνείδηση" γίνει lifestyle μόδα και μας δίνει ξεκάθαρα το μήνυμά πως ο σύγχρονος "πολιτισμένος" δυτικός άνθρωπος κατέστρεψε το περιβάλλον και έθεσε στο περιθώριο πολιτισμούς και κουλτούρες χιλιάδων ετών στο βωμό του κέρδους.
     Εντυπωσιακή είναι και η πληροφορία ότι  έμπνευση για την ταινία υπήρξε ένα άρθρο των Los Angeles Times του 1972 (κάντε click εδώ για το άρθρο), που κατέγραφε την αληθινή ιστορία της απαγωγής  και της αφομοίωσης ενός μικρού παιδιού από φυλή ιθαγενών, το οποίο, όταν ο πατέρας του μετά από πολυετή αναζήτηση κατάφερε να εντοπίσει μέσα στη ζούγκλα του Αμαζονίου, αρνήθηκε να επιστρέψει πίσω στην αληθινή του οικογένεια, αφού πλέον θεωρούσε δικούς του ανθρώπους τα μέλη της φυλής.
      Η ταινία μπορεί σε ορισμένες στιγμές να γίνεται υπεραπλουστευτική και ηθικοπλαστική ως προς τα μηνύματα που θέλει να περάσει, όμως καταγράφεται σαν μια εκπληκτική παραγωγή και μια αξέχαστη δραματική περιπέτεια, με φωτογραφία και τοπία που κόβουν την ανάσα.

(photo taken from moviedromedvd.com)