Squish Studio in Fogo Island by Saunders Architecture

   Squish Studio by Norway-based Canadian Architect Todd Saunders is situated in Fogo Island, Canada, in the coast of North Atlantic. The west and east walls of this compact and trapezium shaped building are extended in order to protect it from the Atlantic winds. Of course, as it is demanded, this studio follows all the environmental guidelines, so it is powered by solar panels.
   At night, with its soft light glowing from inside, it definitely stands out like a lonely lighthouse taming the elements of nature...

                                                                                   

   Το Squish Studio του Καναδού αρχιτέκτονα, που δραστηριοποιείται στη Νορβηγία, Τodd Saunders βρίσκεται στο νησί Fogo στον Καναδά, στις ακτές του Βόρειου Ατλαντικού. Το συμπαγές σε τραπέζιο σχήμα κτίσμα μεγαλώνει από τη δυτική και ανατολική πλευρά του με τέτοιο τρόπο, ώστε  να προστατεύει το κτίσμα από τους ανέμους του Ατλαντικού. Και φυσικά όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο studio ακολουθούνται όλες οι περιβαλλοντολογικές αρχές με ηλεκτροδότηση από ηλιακούς συλλέκτες.
   Το βράδυ, με τον απαλό φωτισμό από το εσωτερικό του, σίγουρα ξεχωρίζει σαν μοναχικός φάρος που τιθασεύει τα στοιχεία της φύσης...

(photos taken from saunders.no)

Special thanks to a special friend for his special gift

Thank  you  Michael,

LIA  &  GUS

(photo taken from conorpdempsey.com)

All in my mind (V): The Atrium Club

Written by GUS

   This is the 5th collection of this blog`s music column "All in my mind", this time entitled "The Atrium Club", after the previous 4: 

• "Around the world in 12 songs", 
• "Take Cover!", 
• "Take a Roadtrip..." & 
• "Sonic Drive-in".

   The truth is that I couldn`t wait any longer: It`s been years since I`ve longed to complete my "Atrium" project and now, through this blog, I`ve been given the chance to present to you a really special collection of songs from the club that marked my adolescence. "The Atrium" was the right place to be at that time, in late `80`s-early `90`s in Volos, and definitely taught us to love music, any kind of music, rock `n roll, soul, punk, hip-hop, rave/techno, manchester, indie or pop, since the sounds coming from that basement club clearly proved that music has no limits. 

   Thanks to GUS K. & JOHN F., the father figures, as I like to call them, of that successful project, who trusted some of us as amateur DJs behind the decks (I still remember how much I enjoyed playing music with the popular at that time in the DJ world  Technics MK2 Series Turntables), I made a teenage dream come true and I had a once-in-a-lifetime-experience, for which I `ll always be thankful.

    I have included 52 hits of the 1989-1991 Atrium Era in the following 2 playlists, which stand out as my personal favourites of the time.

   This definitely goes out to both of these guys and to anyone who understands what the Atrium was about...

   I have to remind you that "... in this blog`s music column a fictional collection is offered, with its cover, fully conceived by me, not for downloading but only for listening (and that`s why it`s entitled "All in my mind"!!!), in the form of a playlist, through the Grooveshark player.

   The speed of transitions from song to song or any "crashes" depend on the speed of your internet connection..."

Just click on "play" and enjoy...

                                                                                                  

  Αυτή είναι η 5η συλλογή της μουσική στήλης του blog "All in my mind", αυτή τη φορά με τίτλο "The Atrium Club: The Sound of the Underground", μετά τις προηγούμενες 4:

• "Around the world in 12 songs", 
• "Take Cover!", 
• "Take a Roadtrip..." &
• "Sonic Drive-in". 

   Η αλήθεια είναι δεν μπορούσα να περιμένω άλλο: Εδώ και χρόνια επιθυμούσα να ολοκληρώσω το σχέδιο "Atrium" και τώρα, μέσα από το blog αυτό, μου δίνεται η ευκαιρία να σας παρουσιάσω μια πραγματικά ξεχωριστή συλλογή τραγουδιών από το club που σημάδεψε την εφηβεία μου. Το "Atrium" ήταν το σωστό μέρος να πηγαίνει κανείς εκείνη την εποχή, τέλη του `80-αρχές του `90 στο Βόλο, και σίγουρα μας δίδαξε να αγαπάμε τη μουσική κάθε είδους, rock `n roll, soul, punk, hip-hop, rave/techno, manchester, indie ή pop, αφού οι ήχοι που έβγαιναν απο το υπόγειο αυτό club ξεκάθαρα αποδείκνυαν ότι η μουσική δεν έχει όρια.
   Δεν είναι τυχαίο ότι συμπεριλάβαμε το Atrium στα TOP-3 BARS των `90`s, όπως μπορείτε να διαβάσετε και σε παλιότερη σχετική ανάρτησή μας, πατώντας εδώ.

   Χάρις στους GUS K. & JOHN F. τις πατρικές φιγούρες, όπως μου αρέσει να τους αποκαλώ, αυτού του επιτυχημένου έργου, που εμπιστεύτηκαν κάποιους από εμάς, ως ερασιτέχνες DJs πίσω από τις κονσόλες (ακόμη θυμάμαι πόσο απολαυστικό ήταν να παίζει κανείς μουσική με τα δημοφιλή τότε στον κόσμο των DJs πικάπ Technics MK2 Series), έκανα ένα εφηβικό όνειρο πραγματικότητα και είχα μια μοναδική εμπειρία ζωής για την οποία θα είμαι πάντα ευγνώμων.

   Έχω συμπεριλάβει 52 επιτυχίες της περιόδου 1989-1991 του Atrium στις παρακάτω 2 λίστες αναπαραγωγής, που ξεχωρίζουν ως οι προσωπικά αγαπημένες μου εκείνης της εποχής.

   Αυτό αφιερώνεται σίγουρα σε αυτούς τους 2 τύπους και σε κάθε έναν που καταλαβαίνει τί ήταν το Atrium...

     Θυμίζω ότι: "...σε αυτή τη στήλη προτείνεται μια πλήρης κατά φαντασίαν συλλογή, με το εξώφυλλό της, εξ ολοκλήρου έμπνευσής μου, χωρίς όμως να προσφέρεται για downloading, αλλά μόνο για ακρόαση (γι` αυτό εξάλλου και η στήλη ονομάζεται "All in my mind"!!!), με τη μορφή μιας playlist, μέσω του player του Grooveshark.
  Η ταχύτητα εναλλαγής των τραγουδιών ή τυχόν "κολλήματα" θα εξαρτώνται από την ταχύτητα της σύνδεσής σας." 

Εσείς απλά πατήστε το play και απολαύστε.

Playlist 1

1. "Suboceana" - Tom Tom Club
2. "Underwaterboys" - Shriekback
3. "Vicious" - Lou Reed
4. "Don`t be afraid of the dark" - Robert Cray
5. "Tribute (Right on)" - The Pasadenas
6. "Bow down" - The Housemartins
7. "Mala Vida" - Mano Negra
8. "Love shack" The B-52`s
9. "In the Dutch mountains" - The Nits
10. "Liniv` on the edge of the night" - Iggy Pop
11. "Only a memory" - The Smithereens
12. "Goo goo muck" - The Cramps
13. "Misirlou" - The Last Drive
14. "Brand new Cadillac" - The Clash
15. "20th century boy" - T-Rex
16. "Baby, I don`t care" - Transvision Vamp
17. "Crash" - The Primitives
18. "Ooh-I like it" - The Creeps
19. "Groove is in the heart" - Deee-Lite
20. "I`m too sexy" - Right said Fred
21. "Hello" - The Beloved
22. "Crazy" - Seal
23. "Dub be good to me" - Beats International
24. "Tom` Dinner" - Suzan Vega ft DNA
25. "Only love can break your heart" - Saint Etienne
26. "Hippy chick" - Soho

                                                                                     

Playlist 2

1. "Strawberry fields forever" - Candy Flip
2. "I`m free" - The Soup Dragons
3. "Loaded" - Primal Scream
4. "All together now" - The Farm
5. "Sit down" - James
6. "Shine on" - The House Of Love
7. "The only one I know" - The Charlatans
8. "Unbelievable" - EMF
9. "Kinky Afro" - Happy Mondays
10. "Right hera, right now" - Jesus Jones
11. "Fool`s gold" - The Stone Roses
12. "Infinity" - Guru Josh
13. "3 am eternal" -KLF
14. "Theme from S-Express" - S-Express
15. "Beat dis" - Bomb The Bass
16. "French kiss" - Lil Louis
17. "Welcome" - Gino Latino
18. "Numero Uno" - Starlight
19. "The only way is up" Yazz & The Plastic Population
20. "Set a drift on memory bliss" - P.M. Dawn
21. "Eye know" - De La Soul
22. "White lines" - Grandmaster Flash
23. "Wild thing" - Tone Loc
24. "Mama said knock you out" - LL Cool J
25. "Fight the power" - Public Enemy
26. "Paid in full" - Eric B. & Rakim

(photo owned by rounduptheusualsuspects.blogspot.com)

A "Hot" Fashion Trend: Wearing Various Bracelets

Click images to enlarge - Πατήστε στις εικόνες για μεγέθυνση

   A fashion trend that is visually interesting is wearing many bracelets of different style on one hand or on both. Although it`s contrary to "less is more", which is my motto, I`m seriously thinking of experimenting on this new fashion"game"...

                                                                                    

   Μια τάση της μόδας που παρουσιάζει οπτικό ενδιαφέρον είναι τα πολλά και διαφορετικού ύφους βραχιόλια φορεμένα στο ένα χέρι ή και στα δύο.  Και παρόλο που είναι ακριβώς το αντίθετο του ''less is more'' που είναι το προσωπικό μου πιστεύω, σκέφτομαι πολύ σοβαρά να επιχειρήσω να πειραματιστώ με αυτό το νέο ''παιχνίδι'' της μόδας ...

(photos taken from songofstyle.blogspot.com)

David Hockney`s Swimming Pools

A Bigger Splash, 1967

   David Hockney has been called "Britain`s greatest living artist" but he has stated that this has no meaning to him. The truth is that this painter, draughtsman, printmaker, stage designer and photographer is considered to be one of the pioneers of the British Pop Art movement from the `60`s and certainly remains one of the most highly respected artists of his generation. 

   His swimming-pool-themed work has become iconic in paintings, as well as photocollages etc.

                                                                               

    Ο David Hockney  έχει χαρακτηριστεί "ο σπουδαιότερος εν ζωή Βρετανός καλλιτέχνης", αλλά ο ίδιος έχει δηλώσει ότι αυτό δεν έχει νόημα γι`αυτόν. Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο ζωγράφος, χαράκτης, σκηνογράφος και φωτογράφος θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του κινήματος της Pop Art στη Βρετανία πίσω στη δεκαετία του `60 και σίγουρα παραμένει ένας από τους πλέον αξιοσέβαστους καλλιτέχνες της γενιάς του.

     Η δουλειά του με θεματολογία τις πισίνες έχει γίνει εμβληματική τόσο σε πίνακες, όσο και σε φωτομοντάζ κλπ.

Portrait of an Artist (Pool with two figures), 1972

Nick Wilder, 1966

Three-Panel Diving Board, 1978

A Large Diver, 1978

Ian Swimming, 1982

(photos taken from hockneypictures.com & artvalue.com)

Alfons Hochhauser: The Last of the Mythical Centaurs

Written by GUS

   Δεν πέρασαν πολλές μέρες  που διάβασα μια είδηση, η οποία με αναστάτωσε: Στη Μονεμβασιά 2 Έλληνες ξυλοκόπησαν 78χρονο Ολλανδό που ζει εκεί από τις αρχές της δεκαετίας του `90, γιατί τον πέρασαν  για... Γερμανό (δείτε εδώ το άρθρο για λεπτομέρειες)! Τα ρατσιστικά κίνητρα της επίθεσης ελέγχονται, όμως γύρω μας τα σημάδια δεν είναι θετικά και φοβάμαι πλέον να σκεφτώ οτι θα μπορούσε να παρεκτραπεί η κατάσταση προς τέτοιες κατευθύνσεις

   Το σίγουρο είναι πως ο Ποινικός Κώδικας θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνει και την βλακεία στα αδικήματα για τα οποία προβλέπει τιμωρία, και μάλιστα με ποινή ισόβιας κάθειρξης για περιπτώσεις όπως αυτή των δυο δραστών...

    Ίσως από την άλλη να με επηρέασε το γεγονός ότι μόλις τελείωσα την ανάγνωση ενός βιβλίου, με θέμα της ζωή του Alfons Hochhauser, ενός θρυλικού αυστριακού φιλέλληνα που έζησε στα μέρη μας και λάτρεψε όσο λίγοι Έλληνες αυτόν τον τόπο.

  Στο βιβλίο του "Ποιος θυμάται τον Αλφόνς" ο Βολιώτης συγγραφέας Κώστας Ακρίβος καταπιάνεται με το μυστήριο της ζωής και του έργου του  Αυστριακού Αλφόνς Ανδρέα Χοχάουζερ, που σε ηλικία 16 ετών εγκατέλειψε την εύπορη οικογένειά του στην Αυστρία, για να περιπλανηθεί, ζώντας μια μποέμικη ζωή από τις Άλπεις στη Βενετία, στην Ισπανία, στη Ριβιέρα, στη Βόρεια Αφρική, στην Τουρκία και να καταλήξει το 1926 στο Πήλιο, το οποίο επιλέγει μαγεμένος από τον επίγειο παράδεισο που ανακαλύπτει.

   Ποιος ήταν ο Alfons, Αλφόν για τους φίλους του; Κατά την wikipedia ήταν πρωτοπόρος του εναλλακτικού τουρισμού στην Ελλάδα και μελετητής των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Για άλλους ήταν ψαράς, δάσκαλος και ποιητής. Μυθικός αυστριακός "μπήτνικ" για το φίλο μας blogger derlandstreicher. Η αντισυμβατική του ζωή είχε πολλές πτυχές, σίγουρα και κάποιες σκοτεινές και προκάλεσε πολλά σχόλια, καθώς ανακατεύτηκε με ποικίλες δραστηριότητες: σύμφωνα με μαρτυρίες ανακάλυψε το άγαλμα του αρχαίου θεού που κοσμεί το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, χαρτογράφησε τις θάλασσές μας και μπλέχτηκε σε ιστορίες αρχαιοκαπηλίας και σε ανεξιχνίαστες δολοφονίες,  έφτιαξε ξενώνες  στο Πήλιο, όπου φιλοξένησε την ελίτ της εποχής, από πρίγκιπες και εργοστασιάρχες μέχρι τη Γκρέτα Γκάρμπο, ενώ υποχρεώθηκε κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου να φορέσει τη στολή των Ναζί. Ήταν κατάσκοπος, playboy ή απλώς ένας σύγχρονος Οδυσσέας, ο τελευταίος των μυθικών Κενταύρων ο οποίος θέλησε να γίνει ο 13 θεός των αρχαίων Ελλήνων, που τόσο θαύμαζε;

   Σύμφωνα με μια μαρτυρία προς τον συγγραφέα "...Ο Αλφόν πέρασε τη ζωή του για να φτιάξει καλύτερο τον κόσμο. Να αλλάξει όσα δεν του άρεσαν. Και πρώτα απ` όλα να αλλάξει τον άγριο εαυτό του...".

   Κι ο θάνατός του; Κι αυτός μυστηριώδης όπως κι ολόκληρη η ζωή του, αλλά ταιριαστός με αυτή. Πέθανε ανάμεσα στους θεούς και στους μύθους του Πηλίου, κατακτώντας το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας και της λύτρωσης "...με μια διαδικασία που δεν χωράει σε λέξη, που δεν έχει βρει ακόμη τη λέξη της..."

   Ο ίδιος πρόλαβε να γράψει "...Βλέπω ξανά πόσο όμορφος είναι ο τόπος που διάλεξα να ζήσω, γι`αυτό και θέλω να του παραδώσω την τελευταία μου πνοή..."

   Ένας από αυτούς που συνάντησε ο συγγραφέας δεν τολμά να τον συγκρίνει με τους Έλληνες. Λέει γι`αυτόν "...O Αλφόν ήταν θαυμάσιος άνθρωπος, καμιά σχέση με εμάς τους Έλληνες. Ντόμπρος και νταής..."!!! 

    Ο Alfons Hochhauser υπήρξε σίγουρα μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και με τη ζωή του έδωσε άφθονο υλικό για ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο. Για τους Βολιώτες, δε, υπάρχουν πολλές αναφορές σε γνώριμους τόπους, γεγονός που δημιουργεί μια ιδιαίτερη αμεσότητα και οικειότητα, ενώ διάφορα γνώριμα σε εμάς πρόσωπα παρελαύνουν από τις σελίδες του, τα οποία όμως μπορούν να αναγνωριστούν από τους μυημένους, ακόμη κι αν ο συγγραφέας έχει αλλοιώσει την ταυτότητά τους (ας να πάρουμε ένα ...τυχαίο παράδειγμα: Βολιώτης δικηγόρος, που "...έχει οργώσει όλη την Ελλάδα, είναι συνεργάτης στα καλύτερα ταξιδιωτικά περιοδικά..." με μυθιστορηματικό όνομα που παραπέμπει -όχι τυχαία- σε μέρα της εβδομάδας! Ποιος να ` ναι, άραγε, ποιος να` ναι...)

(photo taken from alfons-hochhauser.de)

The Extraordinary Monsieur Sebastien Tellier in Eurovision 2008

   Sebastien Tellier is a famous French singer and songwriter of electronic pop music. The talented Parisian artist, responsible for what many consider as the "greatest love song of all times", the erotic anthem "La Ritournelle", is well known for his eccentric and provocative -to the point of self-parody- behaviour but this bizarre playboy is internationally acknowledged as a gifted poet and musician of the French electronic music scene, along artists like Air and Daft Punk.

   Anyone familiar with this strange but charismatic persona should expect the unexpected, so it was not really a surprise that Sebastien Tellier was chosen as France`s official entry for 2008 Eurovision Contest. Those who already knew him, immediately got the hidden message: It was the country`s attempt to make fun of this not highly respected music contest. The rest of us were introduced to the weird world of Sebastien Tellier with this catchy too-good-for-Eurovision electronic pop tune "Divine", when he appeared on stage in a children`s car and sang part of the song in a "Donald Duck" voice, after inhaling helium!

Enjoy him in the following video from his Eurovision appearance...

                                                                           

    Ο Sebastien Tellier είναι ένας διάσημος Γάλλος τραγουδιστής και συνθέτης ηλεκτρονικής ποπ μουσικής. Ο ταλαντούχος Παριζιάνος καλλιτέχνης, υπεύθυνος γι`αυτό που πολλοί αποκαλούν "το σπουδαιότερο τραγούδι αγάπης όλων των εποχών", τον ερωτικό ύμνο "La Ritournelle", είναι γνωστός για την εκκεντρική και προκλητική -σε σημείο αυτοπαρωδίας- συμπεριφορά, όμως αυτός ο παράξενος playboy είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως ένας προικισμένος ποιητής και μουσικός της Γαλλικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, μαζί με καλλιτέχνες όπως οι Air και οι Daft Punk.

   Όσοι είναι εξοικειωμένοι με αυτήν την παράξενη, αλλά χαρισματική  προσωπικότητα πρέπει πάντα να αναμένουν το αναπάντεχο, επομένως δεν ήταν πραγματικά έκπληξη που ο Sebastien Tellier  επιλέχθηκε ως η επίσημη συμμετοχή της Γαλλίας για τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision του 2008. Όσοι τον γνώριζαν ήδη, αμέσως πήραν το μήνυμα: Ήταν η απόπειρα της χώρας να κάνει πλάκα με αυτόν τον διαγωνισμό τραγουδιού που δε χαίρει ιδιαιτέρου σεβασμού. Οι υπόλοιποι γνωρίσαμε τον παράξενο κόσμο του Sebastien Tellier, με το "πιασιάρικο" υπερβολικά-καλό-για-τη-Eurovision ηλεκτρονικό  ποπ κομμάτι "Divine", όταν εμφανίστηκε επί σκηνής μέσα σε ένα παιδικό αυτοκίνητο και τραγούδησε μέρος του τραγουδιού με φωνή "Donald Duck", αφού πρώτα εισέπνευσε ήλιον!

Απολαύστε τον στο παρακάτω video από την εμφάνισή του στη Eurovision...

(photos taken from contactmusic.com & luckynumbermusic.com)

Movie of the Week: "Les Lyonnais (A Gang Story)", 2011

 

 "Les Lyonnais (a.k.a. A Gang Story)" is the latest cool French gangster film. It`s based upon the autobiography of Edmond Vidal, the notorious French ex-gangster of the early `70`s, who pulled off  some daring armed robberies with his "Gang des Lyonnais".

   In the movie, we see him rising from a poor kid, living at a gypsy camp, into a crime king, now rich and retired, surrounded by his beloved gypsy family. Trouble comes when his one time best friend and former no.2 of his gang gets arrested, so Vidal faces the dilemma to leave him be or to get involved, mainly because of his "old school" sense of honour and loyalty. His decision leads everybody`s lives into hell...

   This movie has some serious advantages: it`s a superb production with a great cast, a stylish look from the director`s point of view, a rhythm reminding us of Guy Richie`s style and a Scorcese-type soundtrack.

Watch "Les Lyonnais" as they try to answer the question: 

Can there be honour among thieves...

                                                                                    

    "H συμμορία της Λυών" είναι η νεότερη cool Γαλλική γκανγκστερική ταινία. Βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Edmond Vidal, του περιβόητου Γάλλου πρώην γκάνγκστερ των αρχών της δεκαετίας του `70, που κατάφερε αρκετές τολμηρές ληστείες με τη "συμμορία του από τη Λυών".

   Στην ταινία τον βλέπουμε ανερχόμενο από φτωχό παιδί, που ζει σε τσιγγάνικο καταυλισμό, σε βασιλιά του εγκλήματος, τώρα πλέον πλούσιο και έχοντας αποσυρθεί, περιτριγυρισμένο από την πολυαγαπημένη του τσιγγάνικη οικογένεια. Φασαρίες έρχονται όταν ο πρώην φίλος του και τέως νούμερο 2 της συμμορίας του συλλαμβάνεται, οπότε ο Vidal αντιμετωπίζει το δίλημμα να αδιαφορήσει γι`αυτόν  ή να εμπλακεί, κυρίως λόγω της  "παλαιάς σχολής" αίσθησης του περί τιμής και πίστης. Η απόφασή του οδηγεί τις ζωές όλων στην κόλαση.

   Αυτή η ταινία έχει μερικά σοβαρά πλεονεκτήματα: είναι μια εξαιρετική παραγωγή με  σπουδαία επιλογή ηθοποιών, με στυλάτη ματιά ως προς τη σκηνοθετική άποψη, ένα ρυθμό που θυμίζει το στυλ του Guy Richie και ένα soundtrack  τύπου Scorcese.

Δείτε τη "Συμμορία της Λυών", στην προσπάθειά τους να απαντήσουν στο ερώτημα: 

μπορεί να υπάρξει τιμή ανάμεσα σε κλέφτες...

(photos taken from parallaximag.gr, soundbiteculture.com and coolmoviezone.com)

Eco-Friendly Disposable Bamboo Plates & Cutlery

   Yesterday I was thrilled to receive our new disposable bamboo plates and cutlery, which biodegrade in 4-6 months, thus are eco-friendly, and will probably be introduced during a men`s evening gathering while watching football...
   It` been a while since I `ve read about biodegradable plates and cutlery made from organic bamboo, which have replaced plastic ones used at our childhood parties, but hadn`t decided to buy them. Since I `ve often heard about the upcoming Euro football championship, I thought it would be an interesting and "clean" solution for serving all the forbidden treats that all men ...consume in no time...

                                                                                                  

    Χθες παρέλαβα με μεγάλο ενθουσιασμό τα καινούρια μας πιάτα και μαχαιροπίρουνα από μπαμπού μιας χρήσης, που βιοδιασπώνται σε 4-6 μήνες, άρα είναι φιλικά προς το περιβάλλον και που μάλλον θα εγκαινιαστούν σε κάποια αντρική βραδιά τηλεθέασης ποδοσφαίρου...

  Για τα βιοδιασπώμενα πιάτα και μαχαιροπίρουνα  από οργανικό μπαμπού, που έχουν αντικαταστήσει τα πλαστικά και  χάρτινα πιάτα των παιδικών μας πάρτι, έχω διαβάσει εδώ και καιρό, αλλά δεν είχα επιχειρήσει να αγοράσω. Επειδή όμως εδώ και μέρες ακούω συχνά-πυκνά για το επερχόμενο ποδοσφαιρικό Εuro, σκέφτηκα ότι θα είναι μια ενδιαφέρουσα και ''καθαρή'' λύση για να σερβιριστούν οι απαγορευμένες λιχουδιές, που όλοι οι άντρες... καταναλώνουν σε χρόνο dt...

(photos taken from hippyshopper.com & bamboo-plate.com)

Olivia & Johannes Part II: Never Ending Style

Click images to enlarge - Κάντε click στις εικόνες, για μεγέθυνση

   Since Olivia Palermo and Johannes Huebl`s appearances are always exemplary, exceptionally interesting, pleasing and without a hint of extravagance, I was prompted into a second reference to the couple that is regarded as style icons.

   If you wish to know more about these two, check out the first post by clicking here.

                                                                                                    

   Επειδή οι εμφανίσεις της Olivia  Palermo και του Johannes  Huebl είναι πάντα υποδειγματικές, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, ταιριαστές και χωρίς ίχνος υπερβολής, με ώθησαν σε μια δεύτερη αναφορά στο ζευγάρι που αποτελεί πρότυπο του στυλ.
   Aν θέλετε να μάθετε περισσότερα γι`αυτούς τους δυο, δείτε την πρώτη ανάρτηση πατώντας εδώ.

(photos taken from rdjour.com & zimbio.com)

When a Man loves a Woman (...they can wear the same colours!)

Click images to enlarge - Πατήστε στις εικόνες για μεγέθυνση

FOR HER

Nancy Gonzalez clutch

DVF Daria blouse

Burberry Brit jeans

C.Louboutin new simple

FOR HIM

Gitman Vintage Shirt

Paul Smith Loafers

Anderson΄s Belt

Lanvin Jeans

(photos taken from matchesfashion.com & net-a-porte.com)

Rock `N Roll Tales (VI): The "Crazy" Story of Roky Erickson

Written by GUS

   There are many examples in rock `n roll history of people that have lived weird lives, trully beyond what we perceive as normal everyday routines. Various rockers in different times have become legendary for their crazy behaviour and have been stigmatized as "mad" (although this title isn`t really disgraceful in rock `n roll terms), but one stands out undoubtedly as being the real thing...

   Roky Erickson is an American singer, songwriter and co-founder of the psychedelic rock band The 13th Floor Elevators. They were one of the pioneers of psychedelic rock in the sixties and influenced many generations of musicians. 

   Keep in mind that we are talking about the mid-60`s, a time when LSD was still legal and the band`s use of drugs -mainly marijuana and acid- was not unusual for musicians of that particular period. Erickson took his drug abuse even further by adding heroin, speed or methamphetamin to his everyday dosage and experienced his first episodes of delusional behaviour. In 1968 he is diagnosed with paranoid schizophrenia and gets shock treatment at a hospital, from which he escapes to San Fransisco but sinking into his abyss is unavoidable, as he starts to believe that he is possessed by demons and hears voices telling him to kill Jackie Kennedy. 

   In 1969 he gets arrested for possession of a marijuana joint (!) and facing a 10-year-sentence he pleads not guilty by reason of insanity in order to avoid imprisonment. As a result he spent the next 3 years of his life in Rusk State Hospital for the Criminally Insane. There, in the company of murderes and rapists, he finds shelter in religion and begins to write poetry and songs. He even starts a band with other inmates, calling them The Missing Links, mostly playing Rolling Stones covers.

 

   If this makes you think that there was a happy end to Roky`s story, well... you`d have to wait to hear the rest of his story: After being released, gradually his fixations deteriorate, as he officialy claims (in a notary deed) to be an alien!!!

    In the following decades he got  married twice and had three children. His mental instability didn`t keep him from getting involved with music again: he formed  new bands, produced albums, gave concerts and got himself into trouble whenever he decided to quit his medication. With his little brother as a legal guardian, he has made a dramatic effort for a comeback and still visits his psychiatrist on a weekly basis.

   So next time you read about any rock star that pretends to behave in  acrazy manner, just think of the real deal: the extraordinary story of Roky...

                                                                                               

   Υπάρχουν στην ιστορία του rock `n roll πολλά παραδείγματα ανθρώπων που έζησαν περίεργες ζωές, πραγματικά μακριά απ` ό,τι αντιλαμβανόμαστε ως φυσιολογική καθημερινότητα. Διάφοροι rockers σε διαφορετικές εποχές έχουν γίνει θρύλοι για τις τρελές συμπεριφορές τους και έχουν στιγματιστεί ως "παλαβοί" (αν και ο τίτλος αυτός δεν είναι πραγματικά ντροπιαστικός στην rock `n roll ορολογία), αλλά ένας ξεχωρίζει αναμφισβήτητα ως πραγματική περίπτωση...

   Ο Roky Εrickson είναι ένας Αμερικανός τραγουδιστής, συνθέτης και συνιδρυτής του συγκροτήματος της ψυχεδελικής rock, The 13th Floor Elevators. Ήταν πρωτοπόροι της ψυχεδελικής rock της δεκαετίας του `60 και επηρέασαν πολλές γενιές μουσικών.

   Λάβετε υπόψη ότι μιλάμε για τα μέσα της δεκαετίας του `60, μια εποχή που το LSD ήταν ακόμη νόμιμο και η χρήση ναρκωτικών από την μπάντα -κυρίως μαριχουάνα και παραισθησιογόνα- δεν ήταν ασυνήθιστη από μουσικούς της συγκεκριμένης εποχής. O Erickson πήγε την κατάχρηση των ναρκωτικών ακόμη παραπέρα, προσθέτοντας ηρωίνη, speed και μεθαμφεταμίνες στην καθημερινή δοσολογία του και βίωσε τα πρώτα επεισόδια παραληρηματικής συμπεριφοράς. Το 1968 διαγιγνώσκεται με παρανοϊκή σχιζοφρένεια και υφίσταται θεραπεία με ηλεκτροσόκ σε νοσοκομείο από το οποίο δραπετεύει για το San Francisco, όμως αναπόφευκτα βυθίζεται στην άβυσσό του, καθώς αρχίζει να πιστεύει ότι έχει καταληφθεί από δαίμονες και ακούει φωνές που του ζητούν να σκοτώσει τη Jackie Kennedy.

   To 1969 συλλαμβάνεται για κατοχή ενός τσιγάρου μαριχουάνας (!) και αντιμετωπίζοντας ποινή δεκαετούς φυλάκισης δηλώνει αθώος λόγω παραφροσύνης, προκειμένου να γλυτώσει τη φυλάκιση. Το αποτέλεσμα είναι να περάσει τα επόμενα 3 χρόνια της ζωής του στην Ψυχιατρική Κλινική Rusk για τους παράφρονες εγκληματίες. Εκεί, ανάμεσα σε δολοφόνους και βιαστές, βρίσκει καταφύγιο στη θρησκεία και αρχίζει να γράφει ποίηση και τραγούδια. Ξεκινά ακόμη και ένα συγκρότημα με άλλους έγκλειστους, που το αποκαλεί The Missing Links, κυρίως διασκευάζοντας Rolling Stones.

   Αν αυτό σας κάνει να πιστεύετε ότι υπήρξε ευτυχισμένο τέλος στην ιστορία του Roky ...μάλλον πρέπει να περιμένετε να μάθετε και την υπόλοιπη: μετά την αποφυλάκισή του, οι εμμονές του σταδιακά χειροτερεύουν, αφού πλέον δηλώνει επίσημα (με συμβολαιογραφική πράξη) ότι είναι εξωγήινος!!!

   Στις δεκαετίες που ακολούθησαν παντρεύτηκε 2 φορές και απέκτησε 3 παιδιά. Η πνευματική του αστάθεια δεν τον εμπόδισε να ανακατευτεί ξανά με τη μουσική: δημιούργησε νέα συγκροτήματα, ηχογράφησε δίσκους, έδωσε συναυλίες και ξαναέμπλεκε κάθε φορά που αποφάσιζε να εγκαταλείψει τη φαρμακευτική του αγωγή. Με το μικρό του αδερφό ως νόμιμο κηδεμόνα έκανε μια δραματική προσπάθεια για επάνοδο και ακόμη επισκέπτεται τον ψυχίατρό του σε εβδομαδιαία βάση.

   Οπότε, την επόμενη φορά που θα διαβάσετε για κάποιον ροκ σταρ που παριστάνει τον τρελό, απλά θυμηθείτε την πραγματική περίπτωση: την απίθανη ιστορία του Roky Erickson...

(photos taken from last.fm, elsewhere.co.nz & rocking.gr)

Aaron & Laure: when Art teams up with Fashion

   On her latest birthday Laure Heriard Dubreuil received as a surprise gift from her beloved Αaron Young the object of her desire, a royal blue collectable Birkin Hermes. Aaron had to take advice from an art dealer in order to make Laure`s dream come true!

   Educated in Yale, Aaron Young is an New York based artist and Laure Heriard Dubreuil is the co-owner of The Webster boutique, with global influence on fashion issues. They are a loving couple who complete each other in an ideal way...

                                                                          

   Στα τελευταία γενέθλια της η Laure Heriard Dubreuil έλαβε ως δώρο έκπληξη από τον αγαπημένο της Αaron Young το αντικείμενο του πόθου της, μια μπλε συλλεκτική Birkin Hermes. Ο Aaron, για να μπορέσει να κάνει πραγματικότητα το όνειρο της Laure χρειάστηκε να λάβει συμβουλές από έμπορο έργων τέχνης! 

   O σπουδασμένος στο Yale, Aaron Young είναι καλλιτέχνης με έδρα τη Νέα Υόρκη και η Laure Heriard Dubreuil είναι συνιδιοκτήτρια της Webster boutique με  παγκόσμια επιρροή στα θέματα της μόδας. Είναι ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι που συμπληρώνει ο ένας τον άλλον ιδανικά... 

(photos taken from vogue.com,style.com & bfanyc.com)