"Road To Nowhere" -Talking Heads

The Atlantic Ocean Road, Norway

(photo taken via tumblr.com)

"The Underestimator": A New Blog by GUS!

   "The Underestimator" is a rad new blog created by GUS on Tumblr, where he gets his kicks posting in english only about all the things he is into, but mainly

    "...about bringing the underestimated but not to be forgotten to your attention. Focused on art and life, music* and real people that deserve more, plus some personal favorites and treats.
    *(punk rock, rock`n`roll, new wave, power pop, garage rock, indie/alternative and so on, to give you a hint…)...".

   There, in time, you `ll find most of his material posted in this blog under the "Written by GUS" label, adapted accordingly to The Underestimator`s spirit, plus new stuff hopefully fitting for his effort to use http://theunderestimator.tumblr.com/ as "...A time capsule for the underrated or overlooked..." or, as his description goes: "The Underestimator: A Time Capsule For A Future Generation".

Enjoy your trip in the world of The Underestimator.

                                                                      

   Το "The Underestimator" είναι ένα εξαιρετικό νέο blog που δημιουργήθηκε από τον GUS στο Tumblr, όπου κάνει τα κέφια του με αναρτήσεις μόνο στα αγγλικά για όλα όσα τον ενδιαφέρουν, αλλά κυρίως

   "...για να τραβήξει την  προσοχή σας σε όλα όσα δεν εκτιμήθηκαν καταλλήλως, αλλά δεν θα έπρεπε να ξεχαστούν. Επικεντρωμένο στην τέχνη και στη ζωή, στη μουσική* και στους αληθινούς ανθρώπους που αξίσουν περισσότερα, μαζί με προσωπικές προτιμήσεις και εκπλήξεις.
   *(πανκ ροκ, ροκ`ν`ρολ, new wave, power pop, γκαράζ, ανεξάρτητα/εναλλακτικά κτλ για να πάρετε μια ιδέα...)...".

   Εκεί, με τον καιρό, θα βρείτε το περισσότερο από το υλικό του που έχει αναρτηθεί σε αυτό εδώ το blog στην κατηγορία "Written by GUS" , προσαρμοσμένο ανάλογα στο πνεύμα του Τhe Underestimator, μαζί με καινούρια πράγματα κατάλληλα για την απόπειρά του να μετατρέψει το http://theunderestimator.tumblr.com/ σε "...χρονοκάψουλα για τους υποτιμημένους ή αυτούς που τους έχουν παραβλέψει..."  ή, όπως λέει και η περιγραφή του "The Underestimator: Μια Χρονοκάψουλα Για Μια Μελλοντική Γενιά".

Απολαύστε το ταξίδι σας στον κόσμο του The Underestimator.

"Blood Rain": A Short Story As Dark As A Nick Cave Song...

Written by GUS

•    *blood rain (meteorology) : rain of a reddish colour caused by dust particles containing iron oxide that were picked up by the raindrops during descent. Before the 17th century it was generally believed that the rain was actually blood and it was considered a bad omen...

(...he hears her phone ring three times...)

   "Hi, this is Annette. I`m not home right now, so you`ll have to leave a message after the beep...(beep sound)..."

(he hangs up again...)

   In the back, Nick Cave is heard singing "Slowly goes the night" in his deep, dark, haunting voice:

 

"Darling, that morning you chose to go,
I awoke in my boots and clothes.
You `d taken my car, stolen my cash,
even my five hundred dollar suit was slashed.
And I just laid there watching the sun fall down from the sky,
not wanting to open the letter, but opening it anyway, and seeing those two words. . .
"Lover (lover), goodbye"...."

(...he hears her phone ring three times...)

   "Hi, this is Annette. I`m not home right now, so you`ll have to leave a message after the beep...(beep sound)..."

(he hangs up again...)

"...So slowly goes the night
Next to me lies your body planned like the map of some forbidden land
I trace the ghosts of your bones with my trembling hand,
Dark is my night but darker is my day, yeah
I must've been blind, out of my mind,
I never never saw the warning signs
How goes it?
It goes lonely, it goes slowly..."

   We didn`t deserve this ending... I would give anything to bring you back. 
   Annette, please answer the phone...

(...he hears her phone ring three times...)

   "Hi, this is Annette. I`m not home right now, so you`ll have to leave a message after the beep...(beep sound)..."

(he hangs up again...)

"...So slowly goes the night, ten lonely days, ten lonely nights,
I watch the moon get flayed each night, until the moon becomes the skinning knife
The skins of my sins I send out to cover and comfort you
I know of a Heaven but honey I know of a Hell yeah
I hang my head, I toss in my bed, 
I never never forget the words you said 
"One evening, I'm leaving"
And I laughed and checked her breathing and said 
"Darling, go slowly through the night"..."

 

   I didn`t mean to hurt you, my love, I just couldn`t let you leave. I know they say that if you love somebody, set them free and if they come back, they`re yours but that`s just a cheesy cliché. We belong to each other, and so it was always meant to be. Why don`t you answer your phone?

"...Oh baby, I feel the heal of time,
I wake to find you sitting out there, cutting tangles out of your hair
Singing a song that's all wrong, hey, but that's alright, I don't care
Oh darling forgive me for all the misery

 I embrace an empty space and your laughing song it fades
Where goes it? It goes some place, it goes somewhere where it's lonely and black as the night,
Come on home, darling and put things right
I hang my head and cry cry cry, darling, all night I try
To cease on a reason for this mad mad season..."

   The room felt hot and humid. The overwhelming odour of the ten-day-decay, dense, vile but at the same time almost shockingly sweet, seemed to coat the skin and settle into his  clothes. Outside, it was raining hard but he felt nauseated so he opened the window to breath some fresh air. Raindrops fell inside, staining the carpet. They were red like mud or maybe blood. He looked outside the window. "It`s like blood rain" he thought and called her again.

(...he hears her phone ring three times...)

   "Hi, this is Annette. I`m not home right now, so you`ll have to leave a message after the beep...(beep sound)..."

(he hangs up again...)

"...The nights, they are so long now,
I can't remember it being light
Call it sleep, call it death, call it what you like,
But only sleep, only sleep brings you back to life yeah
I hang my head, I toss and I sweat, I never never can forget,
How goes it? I'm going, but slowly slowly going
And we both know that it's gonna be alright,
But it ain't you who has to cry cry cry
Ten lonely days, ten lonely nights
Since you left my side side side..."

   Police sirens and loud voices could be heard from outside the window. He realised that they were coming for him and reached for his phone. He would call her one last time, this time just to hear her voice...

• *κόκκινη βροχή (σαν αίμα) (μετεωρολογία):  

   βροχή με κοκκινωπό χρώμα που προκαλείται από σωματίδια σκόνης που περιέχουν οξείδιο του σιδήρου και εγκλωβίστηκαν από τις σταγόνες της βροχής κατά την κάθοδό τους. Πριν από τον 17ο αιώνα ήταν γενική η αντίληψη ότι η βροχή ήταν στην πραγματικότητα  αίμα και θεωρούνταν κακός οιωνός ...

(... ακούει το τηλέφωνο της να χτυπά τρεις φορές ...)

    "Γεια, είμαι η Αννίτα. Δεν είμαι σπίτι τώρα, μπορείτε να αφήσετε ένα μήνυμα μετά τον ήχο... (ακούγεται o ήχος)..."

(το κλείνει και πάλι ...)

    Στο πίσω μέρος, ο Nick Cave ακούγεται να τραγουδά το "Slowly goes the night" με  τη βαθιά, σκοτεινή φωνή του που σε στοιχειώνει:

"Αγάπη μου, εκείνο το πρωί που διάλεξες να φύγεις,
Ξύπνησα με τις μπότες και τα ρούχα μου.
Είχες πάρει το αυτοκίνητό μου, τα  μετρητά μου,
ακόμη και το κοστούμι μου των πεντακοσίων δολαρίων ήταν σχισμένο,
Και εγώ έμεινα ακριβώς εκεί, να παρακολουθώ τον ήλιο να κατεβαίνει από τον ουρανό,
μη θέλοντας να ανοίξω το γράμμα, αλλά ανοίγοντάς το τελικά και βλέποντας αυτές τις δυο λέξεις. . .
"Αγάπη (αγάπη), Αντίο... "

 (... ακούει το τηλέφωνο της να χτυπά τρεις φορές ...)

    "Γεια, είμαι η Αννίτα. Δεν είμαι σπίτι τώρα, μπορείτε να αφήσετε ένα μήνυμα μετά τον ήχο... (ακούγεται o ήχος)..."

(το κλείνει και πάλι ...)

 "... Πόσο αργά περνά η νύχτα,
Δίπλα μου βρίσκεται το σώμα σου, σχεδιασμένο σαν χάρτης κάποιας απαγορευμένης περιοχής
Εντοπίζω τα φαντάσματα των οστών σου με το τρεμάμενο χέρι μου,
Σκοτεινή είναι η νύχτα μου, αλλά ακόμη πιο σκοτεινή η μέρα μου, ναι,
Θα πρέπει να ήμουν τυφλός, να είχα χάσει το μυαλό μου,
Ποτέ,  ποτέ δεν είδα τα προειδοποιητικά σημάδια,
Πώς περνά;
Περνά μοναχικά, περνά αργά... "
 

    Δεν μας άξιζε αυτό το τέλος... Θα έδινα τα πάντα για να σε φέρω πίσω. 

    Αννίτα, σε παρακαλώ, απάντησε στο τηλέφωνο...

  (... ακούει το τηλέφωνο της να χτυπά τρεις φορές ...)

    "Γεια, είμαι η Αννίτα. Δεν είμαι σπίτι τώρα, μπορείτε να αφήσετε ένα μήνυμα μετά τον ήχο... (ακούγεται ο ήχος)..."

(το κλείνει και πάλι ...)

 "...Πόσο αργά περνά η νύχτα, δέκα μοναχικές μέρες, δέκα μοναχικές νύχτες,
Bλέπω το φεγγάρι να γδέρνεται κάθε βράδυ, μέχρι που το φεγγάρι γίνεται το μαχαίρι
Τους φλοιούς των αμαρτιών μου σου στέλνω για να σε σκεπάσουν και να σε aανακουφίσουν
Ξέρω έναν Παράδεισο, αλλά ξέρω και μια Κόλαση, ναι,
Κρεμώ το κεφάλι μου, στριφογυρίζω στο κρεβάτι μου,
Δεν ξεχνώ ποτέ τα λόγια που είπες 

"Ένα βράδυ, θα φύγω"
Και εγώ γέλασα και άκουσα την ανάσα της και είπα:
"Αγάπη μου, φύγε αργά μέσα στη νύχτα" ... "

   Δεν ήθελα να σε πληγώσω, αγάπη μου, απλά δεν μπορούσα να σε αφήσω να φύγεις. Ξέρω, λένε ότι αν αγαπάς κάποιον, άστον να φύγει και αν γυρίσει, θά`ναι δικός σου, αλλά αυτό είναι ένα κακόγουστο κλισέ. Εμείς ανήκουμε ο ένας στον άλλο και έτσι ήταν πάντα γραφτό να είναι. Γιατί δεν απαντάς στο τηλέφωνό σου;

"...Μωρό μου, αισθάνομαι την γιατρειά του χρόνου,
Ξυπνάω και σε βρίσκω να κάθεσαι εκεί έξω, κόβοντας τα μπλεγμένα σου μαλλιά,
Τραγουδώντας ένα τραγούδι που είναι τελείως λάθος, αλλά είναι εντάξει, δεν με νοιάζει
Αγάπη μου συγχώρεσέ με για όλη την δυστυχία,
Αγκαλιάζω έναν άδειο χώρο και το γελαστό τραγούδι σου χάνεται,
Πού πηγαίνει; Πηγαίνει κάπου, που είναι μοναχικά και σκοτεινά σαν τη νύχτα,
Γύρνα σπίτι αγάπη μου και βάλε τα πράγματα σε τάξη,
Κρεμώ το κεφάλι μου και κλαίω, κλαίω, κλαίω αγάπη μου, όλη τη νύχτα προσπαθώ
Να σταματήσω σε ένα λόγο για αυτήν την τρελλή τρελλή εποχή..."

   Το δωμάτιο έχει μια αίσθηση ζεστή και υγρή. Η έντονη βρώμα της δεκαήμερης αποσύνθεσης, πυκνή, σιχαμερή, αλλά ταυτόχρονα αναπάντεχα σχεδόν γλυκιά, φαινόταν να καλύπτει το δέρμα και να κατακάθεται στα ρούχα του. Έξω έβρεχε πολύ, αλλά ένιωθε ναυτία, οπότε άνοιξε το παράθυρο για να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα. Σταγόνες βροχής έπεσαν μέσα, λεκιάζοντας το χαλί. Ήταν κόκκινες σαν λάσπη ή ίσως αίμα. Κοίταξε έξω από το παράθυρο. "Είναι σαν βροχή αίματος", σκέφτηκε και της τηλεφώνησε και πάλι.

(... ακούει το τηλέφωνο της να χτυπά τρεις φορές ...)

   "Γεια, είμαι η Αννίτα. Δεν είμαι σπίτι τώρα, μπορείτε να αφήσετε ένα μήνυμα μετά τον ήχο... (ακούγεται ο ήχος)..."

(το κλείνει και πάλι ...)

 
"... Οι νύχτες, είναι τόσο πολύ μεγάλες πια,
Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε υπήρχε φως,
Πές το ύπνο, πες το θάνατο, πες το όπως σ` αρέσει
Αλλά μόνο ο ύπνος, μόνο ο ύπνος σε φέρνει πίσω στη ζωή, ναι,
Κρεμώ το κεφάλι μου, στριφογυρίζω και ιδρώνω, δεν μπορώ να ξεχάσω
Πώς περνά; Πηγαίνω, αλλά αργά αργά,
Και οι δύο ξέρουμε ότι όλα θα είναι εντάξει
Αλλά δεν είσαι εσύ που πρέπει να κλάψεις, να κλάψεις, να κλάψεις,
Δέκα μοναχικές μέρες, δέκα μοναχικές νύχτες
Από τη στιγμή που έφυγες απ`το πλευρό μου, το πλευρό μου, το πλευρό μου..."
 

   Σειρήνες περιπολικών της αστυνομίας και δυνατές φωνές ακούστηκαν έξω από το παράθυρο. Κατάλαβε ότι έρχονταν γι 'αυτόν και έπιασε το τηλέφωνό του. Θα την καλούσε μια τελευταία φορά, αυτή τη φορά μόνο για να ακούσει τη φωνή της...

(photos taken via tumblr.com)

"The Apes Of Wrath" (1959): Rock & Roll...

    It wasn`t long ago that we welcomed her in our lives. 

   Today, we introduce a new column entitled "I dream of Isabella", consisting of posts about subject themes that remind us of her and in that way we welcome Isabella as one of this blog`s usual suspects. 

   ...Well,  ½ a suspect, for the time being, to be more precise... 

                                                                            

   Δεν πέρασε και πολύς καιρός που την καλωσορίσαμε στις ζωές μας.
   Σήμερα, εγκαινιάζουμε μια νέα στήλη, με τίτλο "I dream of Isabella", που αποτελείται από αναρτήσεις για θέματα που μας τη θυμίζουν και με αυτόν τον τρόπο καλωσορίζουμε την Ιζαμπέλλα ως μια από τις συνήθεις υπόπτους αυτού το blog.
   ...Μάλλον, ½ υπόπτου, προς το παρόν, για να είμαι πιο ακριβής ...

(gifs taken from lunatictoons.tumblr.com)

Big In Japan...

"Water Linen" by japanese Ring Jacket

(photos taken from ringjacket.co.jp)

"All in my mind" Summer Editions

Written by GUS

   Today`s 3 collections of this blog`s "All in my mind" music column have one thing in common: they`re older summer editions which  bring out the appropriate summer season mood.

   The first one, entitled "Summertime (& the livin' is easy)", compiles the ideal music to listen on a beach, on the way to the beach or while daydreaming at work about the beaches we'd rather be!

    The second one, entitled "Sail Away Across The Ocean", is about the dream of a boat trip across the ocean, in the company of your favourite person (friend, lover or both) and your favourite music.

   The third and last one, entitled "The Jamaican Sounds", consists of tunes of Jamaican origin or influence and is the best way to complete a trilogy of summer mood music collections.

 Click on their covers or their titles to enjoy them... 

   Οι σημερινές 3 συλλογές της μουσικής στήλης αυτού του blog με τον τίτλο "All in my mind", έχουν ένα κοινό στοιχείο: είναι παλιότερες καλοκαιρινές βερσιόν που βγάζουν την κατάλληλη καλοκαιρινή διάθεση.

     Η πρώτη, με τον τίτλο "Summertime (& the livin' is easy)", συγκεντρώνει την ιδανική μουσική για να ακούγεται στην παραλία, στο δρόμο προς την παραλία ή κατά τη διάρκεια που ονειροπολούμε στη δουλειά για τις παραλίες στις οποίες θα προτιμούσαμε να είμαστε!

     Η δεύτερη, με τον τίτλο "Sail Away Across The Ocean", αφορά το όνειρο ενός θαλάσσιου ταξιδιού πέρα από τον ωκεανό, με την παρέα του αγαπημένου σας προσώπου (φίλου/ης, εραστή/ερωμένης ή και τα δυο μαζί) και της αγαπημένης σας μουσικής.

    Η τρίτη και τελευταία, με τον τίτλο"The Jamaican Sounds", περιλαμβάνει 17 κομμάτια Τζαμαϊκανικης προέλευσης ή επιρροής και αποτελεί τον καλύτρο τρόπο να ολοκληρωθεί μια τριλογία μουσικών συλλογών καλοκαιρινής διάθεσης.

Πατήστε πάνω στα εξώφυλλα ή στους τίτλους τους για να τις απολαύσετε...

Isabela Island, Galapagos, Ecuador: Heaven Is A Place On Earth!

   Isabela Island is the largest island of the Galápagos, named after Queen Isabella of Spain. Approximately 1 million years old, the island was formed by the merger of 6 volcanoes, most of which are still active, making it one of the most volcanically active places on earth.

   Isabela's rich animal and marine life is beyond compare. Isabela is home to wild tortoises, penguins, cormorants, marine iguanas, pelicans, crabs, finches, hawks, doves and one of the best places in Galapagos for viewing whales and dolphins.

   The majority of Isabela residents make their living by fishing, farming and tourism, since the island is famous for its diving, snorkeling, trekking and conservation of rare and endangered animal species sites, though the island`s unique ecosystem is seriously disturbed by tourism and pleasure boating.

                                                          

 Η νήσος Isabela είναι το μεγαλύτερο νησί των Γκαλαπάγκος και πήρε το όνομά της από τη βασίλισσα Ισαβέλλα της Ισπανίας. Ηλικίας περίπου 1 εκατομμυρίων ετών, το νησί σχηματίστηκε από τη συγχώνευση 6 ηφαιστείιων, τα περισσότερα από τα οποία είναι ακόμα ενεργά, καθιστώντας το έναν από τους πιο ηφαιστειακά ενεργούς τόπους στη γη.
    Ο πλούσιος ζωικός  κόσμος και η θαλάσσια ζωή του νησιού είναι πέρα από κάθε σύγκριση. Η Isabela αποτελεί  σπίτι για άγριες ​​χελώνες, πιγκουίνους, κορμοράνους, θαλάσσια ιγκουάνα, πελεκάνους, καβούρια, σπίνους, γεράκια, περιστέρια και ένα από τα καλύτερα μέρη στην Γκαλαπάγκος για να δει κανείς φάλαινες και δελφίνια.
    Η πλειοψηφία των κατοίκων τηςIsabela ζουν από την αλιεία, τη γεωργία και τον τουρισμό, αφού το νησί είναι διάσημος τόπος για καταδύσεις, ψαροντούφεκο, πεζοπορία και προστατευόμενες περιοχές σπάνιων και απειλούμενων ειδών, αν και το οικοσύστημα του νησιού έχει διαταραχθεί σοβαρά από τον τουρισμό και τις κρουαζιέρες αναψυχής.

Cerro Azul Volcano

Los Tuneles

Stairway to heaven...

Nazca Booby Rock

Flamingos

Giant Tortoise

Land Iguana

Galapagos Sea Lion

Galapagos Penguin

 

(photos taken from flickr.com & imgur.com)