Friday 13 July 2012

"The Passenger": a Friday the 13th Short Story...

Written by GUS

"ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ"
"ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΑΣ 
ΟΣΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΩΤΟΣΤΟΠ"
   Heavy rain was so pounding so hard down the Driver's windshield that Friday evening, he could barely see the road ahead. It was just as the weathermen had predicted, a storm from hell in the middle of July: the lightnings made the evening seem as bright as a summer morning and the rain made it even worse but the Driver was determined to enjoy his roadtrip and what's more important, he was determined to reach his hometown by midnight. He wouldn't let anything spoil his big plan, not the storm nor the devil himself could keep him away from driving up to his parents house, tonight of all nights, after 15 years of living abroad. His return was planned as a big surprise and he couldn't wait to see their faces go pale the minute they would open their front door. He thought it through and had decided that it was time for him to make piece with them despite his bitterness for everything that had happened, to live and let die. So now he was excited, not caring about anything else, just listening to Iggy singing "The Passenger" and driving like a madman through the storm.
   He slammed the break as hard as he could and passed a tree by an inch. The cd player stopped and it took him a minute to realise that everything was OK. "What the hell was that?" he thought. A head appeared on his right window and a fist knocked on it three times. "Damn! Who is this?" he wondered as he rolled down the window.
  "Damn it, maaan, I nearly killed you. What do you think you're doing, walking in the middle of the road on a night like this?", he yelled at the man.
  "Sorry, man, but I've been waiting for someone to give me a ride for so long in this rain and noone has stopped, so I got desperate", said the man in a frightened voice.
  "Where are you going?"
  "Anywhere, as long as I leave this place. The nearest town is like in a 20 Km distance, you can drop me off there, so I can spent the night in a motel or something..."
   The Driver was not the man to let anyone hitch-hike in a storm, so he didn't hesitate.
  "Get in."
   The cd player had started playing again. 
  "Thanks, I meant it when I said I was getting desperate...", said the Passenger.
  "Really? Do you realise that I nearly ran you over?"
  "Yeah, it seems that I should consider Friday the 13th my lucky night: I finally got a ride and survived a car accident", the Passenger replied.
  "I can see you are shaking. Take it easy, all is well now." said the Driver,"Where the hell did you come from..." he tried to ask.
  "There, there, that village on your left!", shouted the Passenger pointing to their left, "...that's where I came from".
  "OK man, there's no need to get so upset, I'm not that interested, just making conversation", replied the Driver, looking at his left and thinkin to himself that he wouldn't let anything spoil his mood. By doing so, he failed to see the road signs on his right that warned the drivers not to pick up hitchhikers for obvious reasons, since they were driving through a correctional facility area
  "Sorry, I'm just a bit nervous, I guess.." the Passenger said, sounding really relieved all of a sudden. "Let me try to start a conversation. But first, let me show you a picture of my kids", he went on, while reaching for the blade that he had hidden in his jacket inside pocket...
                                                                                        

    Η βροχή έπεφτε τόσο δυνατά στο παρμπρίζ του Οδηγού εκείνο το βράδυ της Παρασκευής, που μετά βίας μπορούσε να δει τον δρόμο μπροστά του. Ήταν ακριβώς όπως το είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι, μια καταιγίδα από την κόλαση στα μέσα του Ιούλη: οι αστραπές φώτιζαν τη νύχτα σαν ένα καλοκαιρινό πρωινό και η βροχή τα έκανε ακόμη χειρότερα, όμως ο Οδηγός ήταν αποφασισμένος να απολαύσει το ταξίδι του και το κυριότερο, ήταν αποφασισμένος να φτάσει στην πόλη του μέχρι τα μεσάνυχτα. Δε θα άφηνε τίποτε να χαλάσει το μεγάλο του σχέδιο, ούτε η καταιγίδα ούτε ο ίδιος το διάολος δε μπορούσε να τον εμποδίσει να φτάσει στο πατρικό του απόψε απ' όλα τα βράδια, μετά από 15 χρόνια ζωής στο εξωτερικό. Η επιστροφή του είχε σχεδιαστεί σαν μια μεγάλη έκπληξη και ανυπομονούσε να δει τα πρόσωπά τους να χλωμιάζουν τη στιγμή που θα άνοιγαν την εξώπορτά τους. Το'χε σκεφτεί καλά και είχε αποφασίσει ότι είχε έρθει η ώρα να τα βρει μαζί τους, παρά την πίκρα του για όλα όσα είχαν συμβεί, να ζήσει και να αφήσει τους άλλους να πεθάνουν. Έτσι, τώρα ήταν ενθουσιασμένος, χωρίς να νοιάζεται για ο,τιδήποτε άλλο, απλά ακούγοντας τον Iggy να τραγουδά "The Passenger"  και οδηγώντας σαν τρελλός μέσα στην καταιγίδα.
   Πάτησε το φρένο με όση δύναμη μπορούσε και πέρασε ξυστά από ένα δέντρο. Το cd  σταμάτησε και χρειάστηκε ένα λεπτό για να καταλάβει ότι ήταν όλα ΟΚ. "Τι στο διάολο ήταν αυτό;" σκέφτηκε.
   Ένα κεφάλι εμφανίστηκε στο δεξιό παράθυρό του και μια γροθιά το χτύπησε τρεις φορές. "Γαμώτο, ποιός είναι αυτός;" αναρωτήθηκε ενώ κατέβαζε το παράθυρο.
   "Γαμώτο ρε φίλε, παρά λίγο να σε σκοτώσω. Τί νομίζεις ότι κάνεις, περπατώντας μέσα στη μέση του δρόμου μια τέτοια νύχτα;" ούρλιαξε στον άνθρωπο.
   "Σόρρυ, φίλε, αλλά περιμένω τόση ώρα μέσα στη βροχή να με πάρει κάποιος μαζί του και κανένας δε σταμάτησε, οπότε απελπίστηκα." είπε ο άνθρωπος με φοβισμένη φωνή.
   "Που πας;"
   "Οπουδήποτε, φτάνει να φύγω από δω. Η κοντινότερη πόλη είναι σε 20 περίπου χλμ, μπορείς να με αφήσεις εκεί, μπας και περάσω τη νύχτα σε κανένα μοτέλ ή κάτι τέτοιο..."
   Ο Οδηγός δεν ήταν ο τύπος του ανθρώπου που θα άφηνε κάποιον που κάνει ωτοστόπ μέσα σε μια καταιγίδα, οπότε δεν δίστασε.
   "Μπες μέσα."
   Το cd άρχισε να παίζει και πάλι.
   "Ευχαριστώ φίλε, το εννοούσα όταν είπα ότι είχα αρχίσει να απελπίζομαι..." είπε ο Επιβάτης.
   "Αλήθεια; Συνειδητοποιείς ότι παραλίγο να σε πατήσω;"
   "Ναι, μάλλον πρέπει να θεωρήσω την Παρασκευή και 13 ως την τυχερή μου νύχτα: βρήκα, τελικά, αμάξι και επέζησα και από τροχαίο." απάντησε ο Επιβάτης.
   "Σε βλέπω να τρέμεις. Ηρέμησε, όλα είναι καλά πλέον." είπε ο Οδηγός "Από που στο διάολο εμφανίστηκες..."αποπειράθηκε να ρωτήσει.
   "Από κει, από κει, από κείνο το χωριό στ'αριστερά σου!", φώναξε ο Επιβάτης δείχνοντας στα αριστερά "...από εκεί ήρθα."
   "Εντάξει ρε φίλε, δε χρειάζεται να αναστατώνεσαι, δε με νοιάζει και τόσο πολύ, κουβεντούλα κάνω", απάντησε ο Οδηγός κοιτώντας στα αριστερά, ενώ σκεπτόταν ότι δε θα άφηνε τίποτε να του χαλάσει τη διάθεση. Έτσι, δεν είδε τις πινακίδες στα δεξιά που προειδοποιούσαν τους οδηγούς να μην παίρνουν στο αυτοκίνητό τους όσους έκαναν ωτοστόπ, για προφανείς λόγους, αφού διέρχονταν μέσα από περιοχή σωφρονιστικού ιδρύματος.
   "Σόρρυ, μάλλον είμαι λίγο νευρικός...", είπε ο Επιβάτης φανερά ανακουφισμένος ξαφνικά. "Άσε με να δοκιμάσω να αρχίσω κι εγώ με τη σειρά μου την κουβέντα. Όμως πρώτα, άσε με να σου δείξω μια φωτογραφία των παιδιών μου..." συνέχισε, ενώ ταυτόχρονα έπιανε τη λεπίδα που είχε κρυμμένη στη εσωτερική τσέπη του μπουφάν του...

The Passenger by Iggy Pop on Grooveshark

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

DISCLAIMER & TERMS OF USE

Οι εικόνες η μουσική και τα βίντεο που εμφανίζονται σε αυτό το blog ανήκουν στους αντίστοιχους ιδιοκτήτες τους, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά. Υλικό που ανήκει σε αυτό το blog μπορεί να χρησιμοποιηθεί, υπό την προϋπόθεση ότι (1) γίνεται κατάλληλη αναφορά σε αυτό το blog, ειδικά δηλώνοντας το "rounduptheusualsuspects.blogspot.com" ως την πηγή και (2) χρησιμοποιείται μόνο για μη εμπορική και μη-κερδοσκοπική χρήση ή σκοπό. Αν δείτε υλικό σας και θέλετε να αφαιρεθεί, ενημερώστε το blog μέσω e-mail στη διεύθυνση "rounduptheusualsuspectsblog@gmail.com" και θα αφαιρεθεί αμέσως. Αν δείτε υλικό στο οποίο πιστεύετε ότι δεν έχει γίνει η κατάλληλη αναφορά και γνωρίζετε τον πραγματικό ιδιοκτήτη, επίσης ενημερώστε το blog και όλα τα απαραίτητα μέτρα θα ληφθούν.

Όλο το περιεχόμενο που παρέχεται σε αυτό το blog προορίζεται για μη-κερδοσκοπικούς, μη εμπορικούς σκοπούς και μόνο για ψυχαγωγία και ενημερωτικούς λόγους. Επαγγελματικές συμβουλές δεν παρέχονται. Ο ιδιοκτήτης αυτού του blog δεν φέρει καμία ευθύνη ως προς την ακρίβεια ή την πληρότητα οποιασδήποτε πληροφορίας βρίσκεται σε αυτό ή σε οποιοδήποτε άλλο site μπορεί να βρεθεί ακολουθώντας οποιαδήποτε σύνδεσμο σε αυτό blog. Ο ιδιοκτήτης δεν θα ευθύνεται για τυχόν λάθη ή παραλείψεις σε αυτές τις πληροφορίες ούτε για τη διαθεσιμότητα αυτών των πληροφοριών, ούτε για τυχόν ζημιές από τη χρήση αυτών των πληροφοριών.

Images, music or videos featured on this blog belong to their respective owners, unless otherwise stated.Material owned by this blog may be used, provided that (1) appropriate credit is given to this blog, by specifically stating "rounduptheusualsuspects.blogspot.com" as the source and (2) it is only used for noncommercial and non-profit use or purpose.If you see your material featured and you want it removed, let the blog know by email to "rounduptheusualsuspectsblog@gmail.com" and it will be taken down right away. If you see material that you think it is not properly credited and you know the real owner, email the blog as well and all necessary action will be taken.

All content provided on this blog is for non-profit, noncommercial purposes and only for entertainment and informational purposes. Professional advice is not provided. The owner of this blog makes no representations as to the accuracy or completeness of any information on this site or found by following any link on this site. The owner will not be liable for any errors or omissions in this information nor for the availability of this information nor for any damages from the use of this information.