UPDATED: The inspiration for the blog`s 2nd column, which time came to inaugurate and is entitled "All in my mind", came from a book about a music producer who made mix taped song collections for his friends, which seemed irrelevant at fisrt glance but were linked together by a theme of his invention. So in this blog`s music column a
fictional collection is offered, with its cover, fully conceived by me,
not for downloading but only for listening (and that`s why it`s entitled
"All in my mind"!!!), in the form of a playlist, through the Grooveshark player.
The speed of transitions from song to song or any "crashes" depend on the speed of your internet connection.
Around
the world in 12 songs
The theme of the first collection of this column is a journey in 12 cities of the world and the link is the name of a city in enery song`s title.
You just hit the "play" button and enjoy.
Αφορμήγια
την 2η στήλη που ήρθε η ώρα να εγκαινιαστεί
στο blog και τιτλοφορείται "All
in my mind", αποτέλεσε ένα βιβλίο, στο οποίο ένας μουσικός παραγωγός
έφτιαχνε για τους φίλους του συλλογές τραγουδιών, άσχετων
φαινομενικά μεταξύ τους, αλλά με συνδετικό
κρίκο ένα θέμα δικής του επινόησης.
Έτσι
και σε αυτή τη μουσική στήλη προτείνεται μια πλήρης κατά φαντασίαν συλλογή, με το εξώφυλλό της, εξ ολοκλήρου έμπνευσής μου, χωρίς όμως να προσφέρεται για downloading, αλλά μόνο για ακρόαση (γι` αυτό εξάλλου και η στήλη ονομάζεται "All in my mind"!!!), με τη μορφή μιας playlist, μέσω του player του Grooveshark.
Η ταχύτητα εναλλαγής των τραγουδιών ή τυχόν "κολλήματα" θα εξαρτώνται από την ταχύτητα της σύνδεσής σας.
Around
the world in 12 songs
Η
πρώτη συλλογή της στήλης, έχει ως θέμα
ένα ταξίδι σε 12 πόλεις της υφηλίου και
συνδετικός κρίκος είναι το όνομα μιας
πόλης στον τίτλο κάθε τραγουδιού
Ένα
σπίτι που θεωρώ ότι έχει μια από τις
καλύτερες εφαρμοσμένες εκφάνσεις του
αρχιτεκτονικού μοντερνισμού. Με μια
δυναμική που –εμένα τουλάχιστον- με
καθηλώνει.
UPDATED: Pascal Gregory and Amira Casar is an exceptionally elegant couple. In their public appearances they are a perfect match, despite their 17-year age difference. They complete each other ideally, they are cool and they look like it. And there`s more to it. Pascal Gregory (born 1954) is a French actor. He has received three Cesar nomintions from the French Film Academy and until now he has participated in over 75 movie and TV productions. Amira Casar (born 1971) is a model and an actress, discovered by Helmut Newton. To 1997 she was nominated for an Oscar. In 2003 she so-starred with Gwyneth Paltrow and Daniel Craig in "Sylvia". In 2010 she was awarded the prize for best actress in La Rochelle. She starred in Bryan Adams` video for "Have You Ever Really Loved A Woman?".
Ο Pascal Gregory και η Amira Casar είναι ένα ιδιαίτεραelegant ζευγάρι. Στις δημόσιες εμφανίσεις τους φαίνονται απόλυτα ταιριαστοί, παρά τα 17 χρόνια που τους χωρίζουν. Συμπληρώνει ο ένας ιδανικά τον άλλον, είναι cool και το δείχνουν. Και δεν είναι μόνο αυτό.
Ο Pascal Gregory(born
1954) είναι Γάλλος ηθοποιός.
Έχει λάβει τρεις υποψηφιότητες για βραβείο Cesar από την Γαλλική
Ακαδημία Κινηματογράφου και προς το παρόν μετράει πάνω από 75 συμμετοχές σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές.
Η Amira
Casar(born
1971) είναι
μοντέλο και ηθοποιός, ανακάλυψη του
Helmut
Newton. Το
1997 ήταν υποψήφια για Cesar. Το 2003 συμπρωταγωνίστησε με τους Gwyneth Paltrow και Daniel Craig στο "Sylvia". Το
2010κέρδισε
το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο La
Rochelle. Πρωταγωνίστησε στο video
clip του
Bryan
Adams "Have You Ever Really Loved A Woman?".
Ήρθε η ώρα να εγκαινιαστεί μια νέα στήλη στο blog, με τη διήγηση επιλεγμένων Rock `n Roll ιστοριών.
Once upon a time, λοιπόν...
Wendy Wild
(1956-1996 )
Wendy Wild & The Mad Violets
Όταν καμιά φορά
κάνεις τον κόπο να ρίξεις μια ματιά και
στα "ψιλά γράμματα" της ζωής, πίσω από
τα πρώτα ονόματα και τους λαμπερούς
πρωταγωνιστές, ίσως ανακαλύψεις ότι
υπήρξαν και κάποιες προσωπικότητες που
επίσης άφησαν το ευδιάκριτο αποτύπωμά
τους, μικρό μεν, χαρακτηριστικό δε.
Μια τέτοια
περίπτωση είναι και αυτή της Wendy
Wild, μιας ιδιαίτερης
περίπτωσης που...
UPDATED: My husband and I have a huge weakness for director/scriptwriter/actor Nanni Moretti. The Italian Woody Allen, as his fellow Italians call him. And they are so right. N. Moretti is a special case: mainly autobiographical, with satirical humour, deeply involved in politics, in the left-wing field, through his movies he deconstructs any existing institution, family, political parties, Berlusconism and of course his "beloved" Vatican, for example, his recent movie "HABEMUS PAPAM" -about the Pope Election- in which he depicts cardinals participating in a volleyball tournament (!!!), while waitng for the leading candidate for the office of Pope to recover from a nervous ...breakdown.
In 1973 he sold his stamp collection to buy his first camera and began filming his friends. His professional career started in 1978 with his first movie "ECCE BOMBO" -a cult film for many Italians- and went on triumphantly, resulting in glorification from film lovers, as well as critics, and international recognition, sweeping away film festival nominations and awards with movies like "Caro Diario", "Aprile", "La stanza del figlio", "Il caimano" etc
This year he has been appointed Jury president for the 65th Cannes Film Festival.
The following scene comes from the movie "Aprile" and it`s about him being stressed out because his wife is expecting their baby, something which leads him to funny out-of-control behaviour. His wife, his mom, his mother in law and his baby, all appear as ...themselves.
In this scene they`re showing the baby dowry and N. Moretti can`t wait for his turn to come. Surrealism leads him to constantly harass his mother, by asking her "when will we show our things, mom?" and while she tries to calm him down unsuccessfully, in the end he takes out his baby stuff and shows them a never-ending series of baby shoes, mumbling, while noone pays attention to him.
FORZA NANNI!!!
Ο άντρας μου κι εγώ τρέφουμε τεράστια
αδυναμία στον σκηνοθέτη/σεναριογράφο/ ηθοποιό Νanni Moretti.
Τον Ιταλό Woody Allen, όπως
αρέσκονται να τον αποκαλούν οι συμπατριώτες
του. Και έχουν πολύ δίκιο. Ο Ν. Μoretti
είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση: κατά
κύριο λόγο αυτοβιογραφικός, με σατυρικό χιούμορ, βαθιά πολιτικοποιημένος στον
χώρο της αριστεράς, αποδομεί με τις
ταινίες του κάθε υπαρκτό θεσμό, οικογένεια, πολιτικά κόμματα, Μπερλουσκονισμό και
φυσικά το ''αγαπημένο'' του Βατικανό, με
χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη
ταινία του ''HABEMUS PAPAM'' -με
θέμα την εκλογή πάπα– στην οποία
εμφανίζει τους καρδιναλίους να παίζουν
σε τουρνουά βόλεϋ (!!!), περιμένοντας τον
υποψήφιο πάπα να συνέλθει από κρίση
...άγχους.
Το 1973 πουλάει την συλλογή γραμματοσήμων
του για να αγοράσει την πρώτη του κάμερα
και ξεκινά να βιντεοσκοπεί τους φίλους
του. Η έναρξη της επαγγελματικής του
πορείας ήταν το 1978 με πρώτη του ταινία
"ECCE BOMBO" –cult για πολλούς
Ιταλούς- και η συνέχεια της ήταν
θριαμβευτική, με αποθέωση τόσο από
σινεφίλ, όσο και από κριτικούς, γνωρίζοντας
διεθνή καταξίωση και σαρώνοντας
φεστιβαλικές υποψηφιότητες και βραβεία,
με ταινίες όπως: "Αγαπημένο μου ημερολόγιο",
"Απρίλης", "Το δωμάτιο του γιου μου", "Ο αλιγάτορας" κ.α
Φέτος θα τον απολαύσουμε ως πρόεδρο
της κριτικής επιτροπής στο 65o Φεστιβάλ
των Καννών.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από
την ταινία "Αprile", με θέμα
το στρεσάρισμα για την επερχόμενη
γέννηση του μωρού του, που τον οδηγεί
σε κωμικά αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές.
Η γυναίκα του, η μαμά του, η πεθερά του,
αλλά και το μωρό παίζουν τους ...εαυτούς
τους!
Στην σκηνή βλέπουν την ''προίκα'' του
μωρού, με τον Ν. Μoretti να
ανυπομονεί να έρθει η σειρά του. Ο
σουρεαλισμός τον οδηγεί να παρενοχλεί
ασταμάτητα τη μαμά του ρωτώντας την
''εμείς πότε θα δείξουμε τα δικά μας
πράγματα μαμά?'' και αυτή να προσπαθεί
να τον καλμάρει με μεγάλη αποτυχία, αφού
στο τέλος βγάζει τα δικά του μωρουδιακά
και επιδεικνύει ατέλειωτα βρεφικά παπουτσάκια μονολογώντας, χωρίς
κανείς άλλος να τον παρακολουθεί!
Την Πέπη και τον Χρήστο μου τους γνώρισε
περίπου το 1996 ο άντρας μου, όταν ξεκινούσε η δική μας κοινή πορεία. Τότε ήταν
ήδη ζευγάρι λίγo καιρό.
Τον φετινό Ιανουάριο
μοιράστηκαν με τους φίλους τους την
χαρά του γάμου τους, σε μια ιδιαίτερη
τελετή και με ένα λαμπερό πάρτυ, όπως
λαμπεροί και όμορφοι είναι και οι ίδιοι.
Τους ευχόμαστε να συνεχίσουν να ζουν
ευτυχισμένοι, όπως είναι μέχρι σήμερα.
(photo owned by rounduptheusualsuspects.blogspot.com)
Ειδική μνεία θα
ήθελα να κάνω στον Daniel Evan
Whiteέναν αρχιτέκτονα που κατόρθωσε
να δαμάσει, χωρίς να βιάσει την φύση.
Ο υπερταλαντούχος D.Ε.White
-77 ετών σήμερα – εξειδικεύτηκε σε
projects φαινομενικά ακατόρθωτα.
Συνειδητά underground, απαξίωσε
τα βραβεία και τη διεθνή αναγνώριση,
σε αντίθεση με άλλους, πολύ λιγότερο
εμπνευσμένους και χαρισματικούς
συναδέλφους του, έχοντας μια καθαρά
ελιτίστικηπροσέγγιση
στο έργο του. Δυστυχώς αυτή η στάση του
είχε, ως αποτέλεσμα...
Πέντε
τηλεοπτικές σειρές κινηματογραφικού
επιπέδου:
Damages
Δικηγορικό
θρίλερ με μεγάλες ερμηνείες. Έξυπνη
πλοκή, σενάριο καλοδουλεμένο, παραγωγή
έτη φωτός μακριά από τις υπόλοιπες
τηλεοπτικές σειρές, σε κρατάει σε διαρκή
επαγρύπνηση. Η Glenn Closeδίνει
ρεσιτάλ, πλαισιωμένη από ηθοποιούς που
λειτουργούν με χημεία και την υποστηρίζουν
επάξια, έχοντας σαρώσει όλα τα βραβεία
γυναικείας ερμηνείας, στα 4 χρόνια που
προβάλλεται.
Homeland
Ψυχολογικό
πολιτικό θρίλερ, με εξαιρετικά πρωτότυπη
σεναριακή κεντρική ιδέα: Αμερικανός
αιχμάλωτος της Αλ Κάϊντα, απελευθερώνεται
και επιστρέφει στην πατρίδα του ως ήρωας
για όλο το αμερικανικό έθνος, πλην μιας...
UPDATED: It`s the song I want to listen to everyday during this period.
The authentic composition (1981) came from the German new wave band Grauzone and it was really hardcore. Nouvelle Vague, a band whose repertoire consists entirely of bossa nova-rhythmed covers, created this trully "velvet" version, which makes its unpleasant-to-the-ear german lyrics sound melodious.
Listen to it without further hesitasion.
Το
τραγούδι που καθημερινά θέλω να ακούω
τον τελευταίο καιρό.
H αυθεντική σύνθεση (1981) ήταν του γερμανικού new wave συγκρότηματος των Grauzone και ήταν πραγματικά hardcore. Οι Nouvelle Vague, μπάντα της οποίας το ρεπερτόριο περιλαμβάνει μόνο διασκευές σε bossa nova ρυθμούς, δημιούργησε αυτή την αληθινά "βελούδινη" version, που κάνει ακόμη και τους μη εύηχους γερμανικούς στίχους να ακούγονται μελωδικοί. Ακούστε το ανεπιφύλακτα.
Όταν το τοπίο
είναι προκλητικά ωραίο και εμπνέει για
αρχιτεκτονικά αριστουργήματα...
Πολυτελή υλικά
αφαιρετικής διάθεσης σωστά δομημένα,
μεγάλα ανοίγματα, απουσία χρωμάτων
μεγάλης έντασης, σταθερά στοιχεία πλήρως
εναρμονισμένα και εσωτερική διακόσμηση που δεν επισκιάζει, αλλά...
UPDATED: Giovanna Battaglia is always in a stylish mood. The editor of Italian L` Uomo Vogue and freelance stylist has loyal fans, waiting to be inspired by any of her appearances.
Her style is modern, it`s a style one can wear, not superfluous at all, enjoyable.
Watch her... She`s the fashion photographers` darling. From the first row of the fashion shows, along with other fashion connoisseurs, she keeps track of the trends and present them to us.
...With herself as her best model...
H Giovanna Battaglia έχει πάντα
στιλιστικά κέφια. Editor στην ιταλική L'
Uomo Vogue και freelance stylist έχει πιστούς
θαυμαστές που περιμένουν να εμπνευστούν
από κάθε εμφάνιση της.
Το στυλ της είναι σύγχρονο, φορέσιμο, καθόλου ''φλύαρο'', απολαυστικό.
Παρακολουθήστε την... Εξάλλου, είναι
αγαπημένο παιδί των φωτογράφων μόδας.
Από τις πρώτες σειρές στις επιδείξεις
μόδας, παρέα με άλλους ειδήμονες της
μόδας, καταγράφει τις τάσεις και μας
τις παρουσιάζει.
'Oταν ήμασταν μικρά, το να ενημερωθείς για όσα συνέβαιναν στη διεθνή μουσική σκηνή ήταν πραγματικός αγώνας. Στα eighties δεν υπήρχε ούτε internet, ούτε ιδιωτικά ραδιόφωνα, ούτε ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Οι πηγές μας ήταν ότι ακούγαμε στο ραδιόφωνο από τον Γιάννη Πετρίδη και τον Άκη Έβενη, ό,τι διαβάζαμε στο "ΠΟΠ & ΡΟΚ" και τη μουσική εφημερίδα "ΟΖ" και ό,τι έπαιζε στην κρατική TV το "ΜΟΥΣΙΚΟΡΑΜΑ" ο γλυκανάλατος Γιώργος Γκούτης (who???).
Λίστες κάνω σχεδόν σε όλη μου τη ζωή.Τότε σε μπλοκ σπιράλ τώρα σε moleskine.
Aγαπημένη συνήθεια τότε η καταγραφή των μουσικών επιλογών και η επίδοση της λίστας στο δισκοπωλείο της πόλης, το ιστορικό και θρυλικό "PAVAN" για εγγραφή σε κασσέτα... Τέτοιες συλλογές βρήκαμε στο πατρικό του άντρα μου.Πλάκα είχε, πλάκα έχει...
(photo owned by rounduptheusualsuspects.blogspot.com)
"Round up the usual suspects" & "I think this is the beginning of a beautiful friendship."
UPDATED: Two movie quotes from the movie: "Casablance".
The first found its place as the blog`s title.
As far as the second is concerned, time will tell...
Δύο κινηματογραφικές ατάκες από την ταινία "Casablanca".
Η πρώτη βρήκε τη θέση της στον τίτλο του blog. 'Οσο για τη δεύτερη, ο χρόνος θα δείξει...
Οι εικόνες η μουσική και τα βίντεο που εμφανίζονται σε αυτό το blog ανήκουν στους αντίστοιχους ιδιοκτήτες τους, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά. Υλικό που ανήκει σε αυτό το blog μπορεί να χρησιμοποιηθεί, υπό την προϋπόθεση ότι (1) γίνεται κατάλληλη αναφορά σε αυτό το blog, ειδικά δηλώνοντας το "rounduptheusualsuspects.blogspot.com" ως την πηγή και (2) χρησιμοποιείται μόνο για μη εμπορική και μη-κερδοσκοπική χρήση ή σκοπό. Αν δείτε υλικό σας και θέλετε να αφαιρεθεί, ενημερώστε το blog μέσω e-mail στη διεύθυνση "rounduptheusualsuspectsblog@gmail.com" και θα αφαιρεθεί αμέσως. Αν δείτε υλικό στο οποίο πιστεύετε ότι δεν έχει γίνει η κατάλληλη αναφορά και γνωρίζετε τον πραγματικό ιδιοκτήτη, επίσης ενημερώστε το blog και όλα τα απαραίτητα μέτρα θα ληφθούν.
Όλο το περιεχόμενο που παρέχεται σε αυτό το blog προορίζεται για μη-κερδοσκοπικούς, μη εμπορικούς σκοπούς και μόνο για ψυχαγωγία και ενημερωτικούς λόγους. Επαγγελματικές συμβουλές δεν παρέχονται. Ο ιδιοκτήτης αυτού του blog δεν φέρει καμία ευθύνη ως προς την ακρίβεια ή την πληρότητα οποιασδήποτε πληροφορίας βρίσκεται σε αυτό ή σε οποιοδήποτε άλλο site μπορεί να βρεθεί ακολουθώντας οποιαδήποτε σύνδεσμο σε αυτό blog. Ο ιδιοκτήτης δεν θα ευθύνεται για τυχόν λάθη ή παραλείψεις σε αυτές τις πληροφορίες ούτε για τη διαθεσιμότητα αυτών των πληροφοριών, ούτε για τυχόν ζημιές από τη χρήση αυτών των πληροφοριών.
Images, music or videos featured on this blog belong to their respective owners, unless otherwise stated.Material owned by this blog may be used, provided that (1) appropriate credit is given to this blog, by specifically stating "rounduptheusualsuspects.blogspot.com" as the source and (2) it is only used for noncommercial and non-profit use or purpose.If you see your material featured and you want it removed, let the blog know by email to "rounduptheusualsuspectsblog@gmail.com" and it will be taken down right away. If you see material that you think it is not properly credited and you know the real owner, email the blog as well and all necessary action will be taken.
All content provided on this blog is for non-profit, noncommercial purposes and only for entertainment and informational purposes. Professional advice is not provided. The owner of this blog makes no representations as to the accuracy or completeness of any information on this site or found by following any link on this site. The owner will not be liable for any errors or omissions in this information nor for the availability of this information nor for any damages from the use of this information.